Sen manolyalar gibisin
Işıksın, kokusun, renksin
Öpmek, okşamak için uzanır ellerim sana
Renk ve ışık gibisin
Goncalar gibi küçücük ellerine
Yabancı eller değmemiş
Pembe güller gibi dudakların
Hiç öpülmemiş.
Sımsıcak sevgilerle bakan gözlerin
Önümde uzanan yeşil yaylalardır
Ki ne varsa iyiden doğrudan yana
Bakışlarında saklıdır.
Geceler temiz, geceler serin
Pembe sabahları bulur
Ay ışığı altında rüya bahçeleri
“Kavil yerimiz” olur...
Masal iklimlerinin sultanı
Gündüzleri kuş olup uçar
Yapraklarda dolaşan serin rüzgârlarla
Beklentilerimde yaşar
Kimbilir bir gün belki
Gerçek oluverir düşler
Avuçlar arasında da okşanır
Beklenen o güzel eller...
|
