Uykusuz geceler boyunca uzar düşünceler
Uzar düşünceler sessiz ve derin
Duyulur gibi görülür, elle tutulur gibidir sanki
Eşya bile dile gelmiştir sanki
Uzar uzar da sabahlara kadar
İniltiler gibi iç çekişleri
Eşya bile boynunu bükmüştür sanki
Nefes nefes duyulur sezilir
Kulak iştmese bile göz görmese bile
Yalnızlık, öyle ki elle tutulur gibidir sanki...
Duyar acılığını ve yalnızlığını parmaklar bile
Perdeden sızan ay ile beraber
Duyar... duyar tâ derinden ağlarken göz bile
Bütün düşüncelerin karanlıklaştığı
Mum alevleri gibi sönerken yavaş yavaş
Bütün sevinçlerin, bütün isteklerin, bekleyişlerin uzaklaştığı
Göğüs geçirişler gibi sezilir derinden...
Eşya bile farkındadır gerçeğin
Bellidir, bellidir gün gibi onların
Üşüdükleri korkup üşüdükleri karanlıklardan
Bellidir, bellidir yalnızların odası
Bellidir gün gibi...
Yalnızlıklarından...
|