O böyle olsun istemezdi
Böyle,umduğu kalmamış gibi kimselerden...
Çift uçuşan kuşların kanatlarındaydı kalbi,
Aşk özlemleri içinde kıvranıp yanarken...
O böyle olsun istemezdi
Uzak...çok uzak iklimlerin ardında
Ve ötesinde...başka mevsimlerin ve maviliklerin
Ve gölgelerin alçaldığı o sessiz saatlerde
Yine başlayacak mıydı yalnızlığın azabı
Yine kanayacak mıydı içindeki yaralar
Yaralar ki azap verir lezzeti kadar aşkın
Yaralar ki sızlar sabahlara kadar
Yaralar ki...
Ama o böyle olsun istemezdi...
Yarım kalmıştı bütün sevgileri
Bütün sevgilerini sonralara bırakmıştı
Aşk rüyaları görürdü gözü açıkken bile
İçinde kalmıştı bütün özlemleri
Çekingen, sessiz, mahcup ve saygılı
Ona herkes böyle bakar
Onu herkes böyle tanırdı
Ve onun bütün sevgileri hep...
Sonralara, yarınlara kalmıştı...
Vakti henüz gelmedi derdi
Meyveler daha olgunlaşmamışken dallarda
Ve en güzel çiçekler daha derilmemişken
Ve hep sonu gelmez nedenlerin yüzünden
Bakışlarıyla bile anlatabilirdi
Bakışlarıyla bile...
Seni senden bile çok...
Diyebilirdi ama olmadı
Tadılmamış sevgilerin sonsuz özlemi
Dudaklarında
Ve söylenmemiş şarkıların en güzeli
Kalbinde kaldı...
En güzel zamanları beklemek lazımdı...
Yaprak en güzel yeşilinde,gökyüzü en güzel mavisindeyken
Ve yağmur sonrası gibi sessiz ve derin
Bir bulut dururken, bir kuş uçarken,
Seni senden bile çok...demek varken
O böyle olsun istemezdi ,ama olmadı...
Kalbini dolduran en coşkun duygular
Yine öylece..
Kalbinde kaldı...
Sessiz ve karanlık gecelerin en güzel bahçesinde
Bembeyaz aşk gülleri derilmeden kaldı,
O böyle olsun istemezdi ama...
Söylenmemiş aşkların en güzel şarkıları
Öylece...öyle kahredercesine
Dudaklarında kaldı.
|
