Evlilik bu mudur efendim? Bir insanın ruhunun derinlikle­rinde yer açabilmek kolay şey midir?

Bir hikâye okumuştum:

Vaktiyle kadın ve erkek diye iki ayrı varlık yokmuş. Bu tek varlık (hem kadın hem erkek) bir hata yapar bir gün, Tanrı ceza olarak bu varlığı ikiye ayırır, kadın ve erkek olarak ve dünyanın birer ucuna yerleştirir. Bundan sonra bu ikili bir daha birbirlerini tamamlayamazlar: Ne kadın kendini tamamlayan erkeği, ne de erkek kendini tamamlayan kadınını bulamaz.

Bu bir hikâyedir ama doğruluk payı vardır.

Ben dünyanın en önemli olayı olarak birbirlerini aşkla seven bir kadın ile bir erkeği görüyorum efendim, O ne güzeldir… Kadın heyecanla eşini bekler, geldiğinde birbirlerine saygıyla, sevgiyle, sarılıp, kucaklaşırlar, Bu muhteşem bir sanattır. Sev­giyi, güzelliği, yerine göre sıkıntıları paylaşabilmek bir şiir gibidir.

Oysa şimdiki birçok evliliklerde insanlar biraraya gelip adeta bir şirket kuruyorlar. Neden bir kadın ve bir erkek biraraya geldiklerinde kâinatın bu en muhteşem olayını yaşamasınlar?

Sanıyor musunuz ki eşinizden ayrılıp bir başkasıyla evlen­seniz durum farklı olur. Önemli olan mevcut dar kalıpları bu­günden aşmaktır.

İki ayrı kalbin aynı şey için çarpması, mutluluk duyması ne güzeldir... Paylaşmak ne güzel bir olaydır efendim!

Yoksa evlenilen kişi birtakım ihtiyaçları karşılayan kimse midir?

Evlilik, paylaşmaktır… Sevgiyi, dostluğu, her şeyi en sıcak bir şekilde paylaşmaktır.

•            Sayın izleyicim, eşinizden ayrılmayı sakın düşünmeyin. Onunla kırlara çıkın, müşterek dostlarınızı ziyaret edin, birlikte güzellikler yaşayın, yaşatın...

•            Allah (c.c) bu dünyayı cennet olarak yaratmıştır. Ben öbür dünyada daha güzel bir cennet olacağını sanmıyorum efendim.

•            Allah (c.c) kâinata mükemmel güzellikler, mükemmel insanlar göndermiştir ki hayatı güzelleştirsinler diye... Bütün bu çiçekler, ağaçlar şu güzelim kâinat cennetinin birer parçası değilse nedir?

Hayat, her gün yeni yeni güzellikler bulabilmek, keşfe­debilmek demektir.

Neden büyük Peygamberlere, sanatçılara sırt çeviriyoruz efendim? Hayat bu değil ki... Hayat, yirmidört saat yaşanan bir estetik olaydır, bir güzel sanattır. Yapmayalım böyle efendim. Çevremizdeki insanları da bu konuda uyaralım. Ne bileyim bir akşam eşimizle birlikte ay ışığını seyredelim, bir gün el ele deniz kıyısında yürüyelim, birlikte bir dost ziyaretine gidelim, bir şiir okuyalım, birbirimize kalbimizi açalım…

•            Hayat, aşktır... Hayat, mücadeledir... Öyle her şey iste­diğin gibi olacak, gönlünce olacak... Yok öyle şey efendim. Hayatın zorluklarına direneceğiz, bağırmakla, üzülmekle, küs­mekle, intihara kalkışmakla hiçbir yere varamayız.

•            Hani kartlara yazarlar: “Her şey gönlünce olsun” diye. Böyle olunca iyi mi olur acaba? Her şeyin bir insanın gönlünce olmasını dilemek gerçekten onun iyiliğini istemek midir?

•            İnsanlığın yüzakı, muhteşem insan Hz. Ebubekir (R.A)’a sormuşlar: “Nasıl böyle mükemmel bir insan oldunuz?” de­mişler. “Bazı şeyler istediğim gibi olmaya olmaya” diye cevap vermiş...

•            İsteklerimiz olur veya olmaz, o ayrı meseledir. Biz son nefesimize kadar efendice, uygarca hayatın zorlukları ile mü­cadele etmeliyiz.

Sayın izleyicim, eşiniz görmek istediğiniz gibi değilse, onu değiştirmeye çalışın, bunun için kadınca güzelliklerinizi kullanın, onun ruhunun derinliklerine inmek için gayret gösterin, içini güzelliklerle, yaşama sevinci ile doldurun. Bu birlikte güzel bir müzik dinlemekle de olur, bir anınızı ona anlatarak da olur, birlikte bir şiir okuyarak da olur, olur, olur...

Önemli olan son nefese kadar önümüze çıkan dar sınırları parça parça kırmak, sonsuz ufuklara koşmaktır. İki kişinin aynı şey için mutluluk duyması ne muhteşem bir olaydır efendim. Allah (c.c) bunu cümle insanlara nasip etsin...