Sayın Ekrem Hondur,

19.2.2009 tarihli mailinizi aldım.

Değerli yavrum, şu anda kainatta yedi milyar insan yaşıyor. Bunların hiçbiri ideal, mükemmel, kusursuz, noksansız değil. Hepimizin artılarımızın yanında eksilerimiz de var. Eğer insanlara hoşgörüyle bakmazsak kimseyle anlaşamayız. Kimseyle dialog kuramayız. Onun için Yunus:

“Yaradılanı hoşgör, Yaradandan ötürü”

diyor. Değerli yavrum, eğer biz şu hayatı bir cennete çevirmek istiyorsak hoşgörülü olmaya mecburuz. Hoşgörü, hayatın olmazsa olmazıdır. Birisi bir hata yaptığı zaman rahmetli annem gibi davranırsa mesele kalmaz. Sevgili anneciğim bir çocuk kendisini incittiği zaman “Hoşgörelim yavrum” derdi, “daha o çocuk, ne yaptığını bilmiyor, bir genç kendisini incittiği zaman zavallı, bir taraftan gençliğinin getirdiği fizyolojik bunalımlarla uğraşıyor, bir taraftan hayata intibak için, tahsil için, toplumda bir yer edinebilmek için, iyi bir eş bulabilmek için çırpınıyor”, der, onu hoşgörürdü. Eğer kendisini inciten yaşlı bir insan ise “Kimbilir, hayatında ne zorluklar çekti, ne çilelere maruz kaldı, Allah yardımcısı olsun” der, onu hoş görürdü. Hayat böyle yavrum. Madem ki her zerreden zikreden Allah’tır, bizi kıran, inciten insanlar belki de bilmeyerek bizi imtihan ediyorlar. Bizler sevmek için, hizmet etmek için dünyaya geldik. Bizim vazifemiz tek istisna olmadan bütün insanları sevmek, ve onlara hizmet etmektir. Olaya bu gözle bakarsak kime incineceğiz? Biz, bizi kıarn, nciten insanlara el uzatmakla, hayır dua etmekle görevliyiz. O zaman mesele kalmıyor. Lokantada her masa kendi hesabını öder. Bu böylece biline.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :