Gönül ustası Hazreti Mevlana insanı ilahi huzura ulaştıran namaz rükünlerine bakın nasıl da düşündürücü manalar kazandırmış:

“Namaza tekbirle girmek “İlahî biz senin huzurunda kurban olduk” demektir. (Tekbir getirerek kurban kesildiği gibi tekbirle namaza başlamak da ‘Allah’ım canımız sana feda olsun’ anlamındadır.)

Namazda kıyama durmak Allah’ın huzurunda kıyametteki muhasebeyi hatırlatır. Kul biraz sonra hakkıyla yerine getiremediği kulluğundan ve işlediği günahlardan dolayı utancından ayakta durmaya dermanı kalmaz rükû’a eğilir.

Başı rükû’da iken “Hakk’ın suallerine cevap ver!” diye İlahi ferman gelir. Kul rükûdan başını mahcup olarak kaldırır. Ayakta duramaz yüz üstü secdeye kapanır.

Tekrar ona “Secdeden başını kaldır! Yapmış olduklarından haber ver!” diye ferman gelir. O yine mahcup bir halde başını kaldırırsa da tekrar yüzüstüne kapanır.

O ağır yükün tesirinden dizleri üstüne çöker. Sağa selam verir; peygamberler ve melekler tarafına bakar onlardan şefaat talep eder. Onlar derler: “Çare ve yardım günü geçti. Çare ancak dünyada olabilirdi. Orada salih amellerde bulunmadınız o günler gitti.”

Sola selam verir; akraba ve yakınlarının tarafına bakar. Onlardan da bir fayda göremez.

Herkesten ümidini kesince dua için iki elini kaldırır. “Ya Rabbi herkesten ümidimi kestim. Kuluna melce ancak Sensin. Senin rahmet ve mağfiretine sınır yoktur...”

Ya Rabbi !
Bize halimize bakarak muamele etme. Kendi ikram ve ihsanına göre muamele eyle.

Selam, sevgi, saygı ile

Beyza Uzbilek

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :