Ben küçükken evimize bir misafir geldi.Hepimiz onu heyecanla karşıladık.Anlattığı hikayeler o kadar güzeldi ki,sanki dünyanın her yerini görmüştü. Bilmediği şey yok gibiydi.Sonra bize her akşam gelmeye başladı.Onun gelişini hepimiz dörtgözle bekliyorduk. Arkadaşlarıma hep onu anlatıyordum.Onu o kadar çok sevdik ki  bir odamızı kendisine verdik ve  birlikte yaşamaya başladık.Ancak bir süre sonra anne ve babamın onun gelişinden o kadar memnun olmadığını anladım.Bize onunla çok vazla vakit geçirmemezi söylüyorlardı.Misafirimiz bize hep eğlenceli şeyler anlatıyordu fakat onu dinlerken derslerimizi yapamıyor,kitap okuyamıyorduk. Bir süre sonra anlattıkları bize zevk vermemeye başladı, üstelik çirkin ve kötü şeyler de anlatıyordu. Annem ve babam sürekli homurdanıyordu,aile içinde huzurumuz  kalmamıştı.Bir gün babamın anneme; Artık onu bunu evden kovalım, ahlaksızın biri,  dediğini duydum. Sonunda babam kendisine; Bu evi terket ve bir daha da gelme,dedi.O gittikten sonra yeniden eski huzurumuza kavuştuk. Artık birbirimizle daha çok konuşuyor, vaktimizi daha güzel değerlendiriyorduk. Annem, babama ; Keşke onu daha önce kovsaydık, dedi.

Misafirimiz kim miydi? Belki şu anda sizin evinizde misafirdir.

İyi günler diler, ellerinizden öperim.

Nesrin Şen

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :