Konu : Rabbimin Emaneti Gönderen : Özden Çiçek Tarih : 9/21/2006 9:44:43 AM   Efendim sizlerle internet araciligi ile haberlesebilmek, gonul sohbetlerinin sayfalarinda dolasmak, sizin satirlarinizi okumak, sohbetlerinizi dinlemek cok buyuk mutluluk. Boylece kendimi gittikce genisleyen bir ailenin icinde  hissediyorum. Allah sizden razi olsun. Sizlere iki dunya da da butun guzellikleri nasip etsin insaallah. Aslinda  bu gun,  sizlerle ve gonul dostlari ile paylasmak istedigim , bizim icin cok ozel gunlerden biri..   On yil once bu gundu… 20 Eylul 1996 … Guzel ve ilik bir sonbahar gecesinde, geceyarisini birkac dakika gece, ailemizin en kucuk uyesi ile kavusmustuk. O ilk gunden isil isil gozleri ve gulen yuzu ile bizlerin sevgilisi olmustu.  Gerci aglayarak bizi uykusuz biraktigi geceler de cok olmustu ama birlikte her guclugu asmistik. Her yaptigi is gibi dunyaya gelisi de acele ile olmustu. Daha minicikken her isi kendi basarmak isterdi. “Ben yapicam” dedi mi akan sular dururdu. Hic unutmuyorum 1,5 yasinda idi kendi basina giyinmeye basladiginda.,  uzun coraplari ve ayakkabilari dahil!.  Hani su “basarili olmanin sirlari” gibi kitaplari yazanlar var ya, Betul’u tanisalar eminim kitaplarini yenibastan yazarlar. Ondaki istek gucunu hayatta baska kimsede gormedim ben. Bu yaradilisindan gelen ozel huy ile isteyip de vagectigi bir sey , baslayip da bitiremedigi bir is olmuyor.  Bazen onunla birlikte, onun temposunda yasamaktan yorgun dustugumuz oluyor…. Hadi simdi sunu yapiyoruz, ya da suraya gidiyoruz dedi mi vazgecirmek nerdeyse imkansiz. Muthis bir enerjisi var, yoruldugunu , biktigini hic gormedim simdiye dek. Ya konusmaya basladigi ilk zamanlardan beri soylenen her soz, anlatilan her sey icin “iyi ama anne neden?” diye baslayan uzun soru yagmurlari… Evde, okulda , heryerde gozu kara … Ben yaparim dedimi vazgecmesi sozkonusu degil. Eline aldigi seyi boza yapa ogreniyor. Bir de  inanilmaz bir duzen ve estetik kaygisi var. Daha iki uc yasindaydi, yere dusen minik koltuk yastiklarini koltuklara sirayla ve duzenli yerlestirdiginde. Yatagina orttugum ortuyu, carsafin kirisiklarini  begenmez, kendisi birdaha dumduz yeniden yapardi yatagini. Masasinin uzerinde her zaman heresy yerli yerindedir. Dolabini actiginizda, sanki bir magzanin raflarina bakiyormus sanirsiniz kendinizi… Kitaplari cinslerine ve boy sirasina gore dizilmistir. Bakarsiniz mutfakta onlugunu takmis gelmis bende yemek yapacagim, yada salatayi ben yapacagim diyor, bakarsiniz ayakkabilari boyuyor…  Hele bir de sanata yatkinligi var ki… Kuvvetli cizgisi, renkleri kullanmadaki ustaligi, muzik kulagi bizi hayretlere dusuruyor bazen. Bunca guzellikle birlikte cok da sorunlari gogusledik birlikte… Sabirin ne oldugunu once ben ogrendim , simdi Betul ogreniyor. Insanin her istediginin istedigi anda gerceklesemeyeceginin farkinda artik. Isteklerini siraya koymayi, dua etmeyi, Allah a tevekkul etmeyi biliyor, uygulamaya da caba sarfediyor insaallah. Onunla birlikte hep “Ben” demek yerine “Sen” demeyi ogreniyoruz.  O guclu israr ve istek duygusu ile her gordugune sahip olmak arzusu birlesince bu pek de kolay olmadi basindan beri. .  Hic unutmuyorum 2 yaslarindaydi. Her alinan seye hemen atlar,  en iyisini en guzelini kendisine secerdi. Bir gun cikolata almistik. “Hadi annecim bol de  ablana da ver” demistim. Ucundan minik bir parca kirip vermisti…. “ Evladim iyi insanlar, insanlari sevenler Allah rizasi icin sevdikleri seyleri bolusurler. Elindeki bir seyi boluseceksen daha buyuk ve guzel olani karsindakine , verecegin kisiye ikram etmen gerekir. Tamam mi?” demistim. Evet anlaminda basini sallamisti. Az sonra elinde baska bir cikolata kosarak geldi ablasina uzatti ”Sen bol de bana da ver” dedi.  Iste onun bu ince zekasi ile basa cikip onunla “Ben” leri , “Benligi” torpulemek icin caba sarfettik yillardir. Aldigimiz yola bakinca hepimizin tekamul ettigini goruyor memnun oluyoruz. Merhamet duygusu  ve Allah sevgisi bu yoldaki en buyuk yardimcimiz.   Evet Betulcugum; Rabbime hep sukrediyorum seni bir emanet olarak bize gonderdigi icin. Inaniyorum ki, Rabbimin de yardimi ile sen bu cok guclu kisiligin, ozel yeteneklerin, sanatci ruhun, inancin ve becerilerin ile cok basarili bir hanimefendi olacak, insaallah  ailene ve insanliga faydali isler yapacaksin. Biz de seni sen dunyaya gelmeden sevmistik, bu sevgimiz ebediyyen devam edecek , senin gibi bir evlada sahip olmaktan gurur duyacagiz. Eger bir gun uzuntulerin, basarisizligin olursa biz o zaman da seninle olacagiz.. emin ol … Biz bir aileyiz … Allah yardimcin olsun.  Yeni yasin kutlu olsun! Butun sevgimle..          Ozden CICEK Creative Wood Painting Lady Dubai www.ozdencicek.com Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları : Rabbimin Emaneti Yazan Özden Çiçek Cvp: Rabbimin Emaneti Yazan Sabri Tandoğan

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...