Sayın Gafar Abdullayev,

26.2.2009 tarihli mailinizi aldım.

1-) Kıymetli yavrum, her mürşidin kendine göre bir eğitim metodu vardır. 2-) Değerli yavrum, bunlar, bu gibi sorular, bu gibi düşünceler sadece insana zaman kaybettirir. Bunlardan bize ne? Biz adam olmaya çalışalım. Peygamber Efendimizin buyurduğu gibi iki günümüzü birbirine eşit etmeden hep daha iyiye, daha güzele gitmek için çaba harcayalım. Ya hayır söyleyelim, yahut susalım. Biz adam olursak, kemal yoluna girsersek sonsuzluk kervanının peşine takılır, adına ilahi aşk denilen o pınardan biz de içeriz. 3-) Dinlerarası diyalog sadece bir siyasi oyundur. Bir siyasi menavradır. Ancak aptallar, geri zekalılar bu kapana yakalanırlar. Adam, benim inandığım Allah’a inanmıyor, adam benim ölesiye sevdiğim Peygamberimi kabul etmiyor. Benim aşkla bağlı olduğum kitaba inanmıyor. Allah aşkına ben bu adamla nasıl diyalog kurayım? Buna imkan var mı? Lütfen samimi  olalım, açık olalım, dürüst olalım. Olamayacak duaya amin demeyelim.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan