Sayın Hatice Hanım,
3.3.2009 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, bu toplum manevi değerlerinden, örfünden, adetlerinden, sanatlarından, yaşama üslubundan uzaklaştırıla, uzaklaştırıla bu hale geldi. Söylenecek artık söz kalmadı. Yapılacak tek şey var. Başka insanlardan bize ne? Biz kendi dünyamızı kuralım. Onlar Recep İvediklerle, Cem Yılmazlarla kendi pisliklerini yaşasınlar. Bize ne?
Değerli yavrum, lütfen bu yakınmaları bırak. Kendi dünyanı kur, orda yaşa. Bizim Allah’dan, Peygamberden, meleklerden başka hiç kimsemiz yok. Bırakalım el alem bildiği gibi yaşasın. Biz de kendi dünyamızın güzelliklerini yaşayalım. Dengeleri kurmak zor diyorsun. Kıymetli yavrum, biz bu herşeyini kaybetmiş insanlarla beraber yaşamaya, bir denge kurmaya mecbur muyuz? Tekrar ediyorum, bize ne onlardan? Bizim dostlarımız Yunus’lar, Mevlana’lar, Hacı Bayram-ı Veli’ler, Hacı Şaban-ı Veli’ler, Mısri Niyazi’ler, Erzurumlu İbrahim Hakkı’lar... Açık söyleyeyim artık beni bu ıvır zıvır kimseler, insan müsveddeleri hiç mi hiç ilgilendirmiyor. Diyeceklerim bu kadar.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :
Ancak aynı ruhta aynı inançta olanlar aynı aşkı yaşayanlar dost olabilirler Yazan Hatice
Cvp: Ancak aynı ruhta aynı inançta olanlar aynı aşkı yaşayanlar dost olabilirler Yazan Sabri Tandoğan