Çok Muhterem Efendim,

Hürmetle mübarek ellerinizden öper, Size ve tüm gönül dostlarına saygılarımı sunarım.

Efendim, bir süredir üzerinde çalışmakta olduğum doktora tezimin son aşaması olan yazım kısmındayım, tez danışmanımdan ne büyük bir destek ne de bir engelleme gördüm, hocama karşı bir gün dahi saygısızlık yapmadım, o da bana karşı hiç bir zaman fena bir tutum içinde olmadı. Tabii ki gönül Batı'daki gibi bir doktora sürecinden yanaydı, ancak burada ne sistemi ne de hocamı suçlayacak değilim, ben bu işe sanırım yeterince odaklanamadım. Gecemi gündüzüme katmam, daha iyisi için çok ama çok çalışmam gerekirdi. Ancak olan oldu, ya da olan olması gerekendi, bugün ve bundan sonra ben daha fazla çalışmalıyım diyorum. Öte yandan, asistanlığım sırasında görevimi asla boşlamadım, her işi ciddiyetle yaptım, bu nedenle bölümümde herkes tarafından sevilen biri oldum. Ancak içimde, yaptıklarımı yetersiz bulan, daha fazlasını yapabilirdin diyen bir çağrı var.

Gönül Sohbetleri'nden okumak bana büyük bir huzur veriyor, bir de Cumartesi akşamları bir büyüğümün sohbetlerine devam ediyorum, O'nu o kadar çok seviyorum ki, ve istiyorum ki, hayatının her anını bilebilseydim, çocukluğunu, gençliğini... bazen bir anılarını anlattıklarında günlerce o anıyı düşünür, ta ki benim bir anımmış gibi benimserim, sonra ben de başkalarına anlatırım. Efendim, şimdi kendime diyorum ki, o büyüğüm de diğer tüm ince ruhlu gönül insanları gibi, bir kişiyi kendine model olarak aldılar, o kişi de sevgili Resullullah Efendimiz (s.a.v.)'di. Tüm bu mühendislik-matematik eğitimimin, üniversitede olmamın, elbette bir hikmeti var, ancak ben gereğini yerine getiremedim, bu asla bir pes ediş değil Efendim, büyük bir gayret içinde olacağım inşallah. Manevi boyutta da aynısını söylemek zorundayım, Allah Dostları'nın hayatlarını, menkıbelerini, tavsiyelerini okudum, okuyorum, ancak kendi hayatıma tatbik edemedim. Sanki sadece bilmek bir şey ifade ediyormuş gibi... Yaşamadıktan sonra... Şimdi anlıyorum ki, ben kendimi asla okumamışım. Bu hususta da büyük bir gayret ve mücadele içinde olmalıyım, ve olacağım inşallah. İnsanın kendisini bilmesi süreci nasıl başlar, ilk adımım ne olmalı, hiçbir fikrim yok maalesef. Hürmetle ellerinizden öpüyorum

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :