Kıymetli babacığım, sözlerime başlamadan önce sizi ve tüm gönül dostlarını sevgi ve saygı ile selamlıyorum.

Babacığım hayatta bize armağan ettiğiniz o kadar çok güzellik var ki hangisi için teşekkür edeceğimi bilemiyorum. Kitaplarınız yanında, bu müstesna site de her  elimizi uzattığımızda sığınabileceğimiz bir ana kucağı gibi. Sonra bu site vasıtasıyla tanıdığımız güzel insanlar... özellikle Mukarreb hanımın maillerini ibret ve heyecanla okuyorum. Hatta yakın çevremle de zaman zaman paylaşıyorum. Bu çok değerli hanımefendinin gönül dünyasına hayran olmamak elde değil.

Yine hediyelerinizden birisi de Rana annem ve O'nun "Günlüğümden" ismli eseri. Her zaman göz önünde bulunduruyor ve sık sık okuyorum. Her okuyuşumda bir kez daha hayranlık duyuyorum. Allah'ım ne kadar güzel bir gönül dünyası varmış. Günlük olaylardaki her durumdan bir mana çıkarmış. Biraz önce,  caddede karşıdan karşıya geçerken insanların göstermiş oldukları tutumları, bu dünyada yaşarken ve ahırete intikal ederken yaşadıkları hayatla mukayese eden bölümü okudum. Rana anne diyor ki; ''Bazı insanlar bu hususta çok dikkat ediyorlar ona göre tedbirlerini alıyorlar. Bazıları da alelacele, dikkat etmeden geçmeye çalışıyorlar. Tabiki karşı tarafa sağ sağlim geçebilmek için, yine en azından da olsa bir dikkat lazım. Eğer bu da gösterilmeyecek olursa muhakkak cezası görülüyor. Hadi bakıyorsun bir kaza artık en hafifinden tutun da en ağırına kadar birçok yaralanma, çıkık kırık vakaları. Bazen bu kaza ölümle de neticeleniyor. Ben bu durumu insanların hayata karşı gösterdikleri tutumla karşılaştırdım. İşte insanların hayata karşı tutumları da aynen böyle. Hepimiz bir yerden geldik , bir yere gidiyoruz. İşte gelinen ve gidilen yer arasındaki zamana biz hayat diyoruz. Hayatta demin anlattığım cadde gibi. Bazı insanlar bu hayat caddelerinde daima temkinli hareket ederek öbür yakaya sağ sağlim rahatça geçiyorlar, bazıları birtakım manevi yara berelerle çıkık kırıklarla yani günahlarla, kusurlarla ,hatalarla geçiyorlar. Yine bunlar için öbür yakada da bir kurtuluş ümidi var. Cezalarını çektikten sonra huzura, sükuna kavuşabilirler''

Hepimiz her gün onlarca kez karşıdan karşıya geçeriz. Ama hiç böyle bir mukayese yaparak,  hayat yolculuğunda her an dikkatli olmamız gerektiğini düşünmek aklımıza geldi mi acaba ? Yine Rana annenim kitabında sizden nakletmiş olduğu çok güzel cümleler var. Yapmış olduğu bir hataya çok üzülüyor da siz ona; "Olgunluğun bir işareti de, bir şeyin üzerinde fazla durmamak, fakat ondan dersini alıp, bir daha o hatayı yapmamaktır" diyorsunuz. Yine kendisi bir başka bölümde insanın daima ileriye bakması gerektiğini, geçmişe takılmamasını, nitekim Allah'ın gözlerimizi geriyi değil ileriyi görecek şekilde yarattığını söylüyor. Anılarıyla bizi kimi zaman düşündürüyor, kimi zaman hayrete düşürüyor kimi zaman da gülümsetiyor... Beraber ne kadar dolu dolu bir hayat yaşamışsınız.  Yattığı yer nurla dolsun. Makamı cennet olsun.

Saygı ile ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :