Sayın Gözde Dalan,

30.9.2006 tarihli mailinizi aldım. Kıymetli yavrum, mailiniz beni çok mutlu etti. Size çok teşekkür ederim. Hayatı ne kadar güzel özetlemişsiniz. Şöyle bir örnek vereyim, transistörlü bir radyonuz var. Pili bitti, çalışmıyor, ne yaparsınız? Gidip yeni bir pil alırsınız değil mi? Aldığınız pilin iki ucu da arı, veya iki ucu da eksi olsa o radyo çalışır mı? Hayatta da daima negatif ve pozitif görünümlü durumlarla karşı karşıya kalıyoruz. Bu dün öyleydi, bugün böyle. Yarın da öyle olacak. Yapılacak iş kendimize çizdiğimiz dürüst, sağlam yolda sonuna kadar hiçbir ödün vermeden tertemiz, pırıl pırıl yürüyebilmek. Zaman zaman hava kararacak, zaman zaman sağnaklar boşalacak, zaman zaman toz dumandan etraf görünmeyecek. İşte şartlar ne olursa olsun bütün mesele kendimize tayin ve tesbit ettiğimiz hedefe doğru şaşmadan, sapmadan yürüyebilmek. Bir gün gelir o karanlıklar dağılır, kim atlı, kim yaya meydana çıkar. Hayatı seven, insanları seven, var gücüyle çalışan, dedikodu yapmayan, ihtiraslı olmayan, kıskançlık krizleri içinde kendini kaybetmeyen bir insanın bu dünyası da cennet olur, ahireti de.

O kadar güzel bir dünyada yaşıyoruz ki ne olur kendimizi nefsaniyetimizin esaretinden kurtarabilsek. Hep iyiye, güzele gidebilsek ne olur kirlenmesek, temiz kalsak. Güvercinler gibi öyle saf şadırvanlarda kanat çırpsak.

Yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :