Sayın “Birisi”,

8.4.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, neden yalnız kalmaktan korkuyorsun? Böylesi mikrop, pislik, orospu çocuklarıyla arkadaşlık yapmaktansa yalnız kalıp Allah’la, Peygamberle, meleklerke beraber olmak daha iyi değil mi? Biz neden yalnız olalım? Peygamberler, veliler, ilim adamları, filozoflar, şairler, romancılar, hikayeciler, denemeciler, piyes yazarları, müzisyenler, ressamlar bizim en yakın dostlarımız değil mi? Niye böyle fırlamaların kıçına sokuluyoruz? Bırak, boşver bunları. Merhaba demen yeter de artar bile. Aman yavrum, kendi kıymetini bil. Sen, büyük, çok büyük bir insansın. Sen, hazreti insan olmaya adaysın. Böyle pisliklerle ne işin var? Lütfen kendi dünyanı yaşa. Bırak gurup çalışmalarında onlar sana yaklaşsınlar. Onlar sana teklifte bulunsunlar. Senin gibi bir pırlantayı nerede bulacaklar?

Değerli yavrum, bu pislikler ömürleri kıskançlık içinde geçen bok böcekleri gibidirler. Bırak, onlar senin peşinde koşsunlar. Sakın onlara merhabadan başka yakınlık gösterme. Onlar hiçbir zaman buna layık değiller.

Kıymetli yavrum, gözlerinden öpüyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :