Sayın “Bahçıvan”,

16.4.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bunlardan bize ne? İt ürür, kervan yürür. Bize ister bıyık altından, ister bıyık üstünden gülsünler. Arkamızdan gırgır geçsinler. Bize ne? Ben, hayatımı yaşarım, önümdeki işe bakarım.

Değerli yavrum, bunlar hep toplumun bize aşıladığı yanlış fikirler. Önemli olan insanın kendi hayatını yaşaması. Her an kendisini Allah’ın huzurunda hissetmesi. Şunu iyi bil ki yavrum, dünyada hiçkimse herkes tarafından sevilmemiştir. Hayat böyle yavrum. Biz, o insanlar sevgi doluyken, o insanlar için yüreğimiz titrerken onlar oğullarını nişanlayacaklar, bütün bildiklerini çağıracaklar, bizi adam yerine koymayacaklar. Ne var bunda üzülecek? Biz her zaman olduğu gibi yine onlar için hayır dua edip iyilikler dileyeceğiz. Bu tarih boyunca böyle oldu. Günümüz insanları gerçek dostn kim olduğunu bir türlü anlayamıyorlar. Peki, iyi, güzel. Biz, onlar böyle yaptı diye hayata mı küseceğiz? Hayır yavrum. Biz her zamanki temiz, asil yolumuzda insanları sevmeye ve onlara hizmet etmeye devam edeceğiz. Bilmem anltabiliyor muyum? Hayat, tıpkı bir sinema filmi gibi. Olaylar önümüzden akacak. Biz sadece onları ibretle seyredeceğiz. Ama kendi ruh düzenimizi bozmayacağız. Bize dostluk da gösterseler, düşmanlık da gösterseler biz yine onlar için dost kalacağız, onları sevgiyle bağrımıza basacağız.

Kıymetli yavrum, benim yetmiş beş yıllık hayatımda çıkartmış olduğum sonuç bu. Artık ister kabul et, ister etme. Senin bileceğin iş.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :