Saygıdeğer büyüğüm, birkaçgündür hoş bir hayat yakalamıştım. Sabah uyandığımda güneşi ekmeği havayı suyu bizim hizmetimize sunan Allah'a şükür edip Allah’ım bana da bugünü insanlara faydalı olacak şeyler öğrenmeyi kendimi geliştirmeyi ve insanlara ve tüm eşyaya faydalı olmayı nasip et diyerek başlıyor. Mesleki kitap okuyup ingilizcemi geliştirmeye çalışıyor. Gün içimde işlerimi en iyi şekilde yapmaya insanlara güler yüzlü davranıp onlara yardımcı olmaya ve faydalı olmaya çalışıyordum. akşamları ev işlerinde anneme yardım edip biraz el işi yapıyor. Güzel kitaplar okuyup,tasavvufi müzik dinliyor. Yatsı namazımı kılıyor tesbih çekiyordum. Ve ilerisi için hayalim olan yardıma muhtaç cocukların gıda ihtiyaçlarını karşılamak ve onlara kitapları sevdirmek için kitapkafe tarzında bişeyler açmayı düşünüyorum ve onun için az da olsa biryere bir para ayırıyorum. Ama bugün kötü bir olay beni çok olumsuz etkiledi. İşyerinde yaptığım ufak bir hata üzerine çok kötü eleştirildim Aslında o da hatalıydı ve diğer arkadaşımın da hatası vardı ben yapım gereği kimsenin hatasını yüzüne vurmuyorum. Ama böyle olunca insanlar kendilerini dünyanın en akıllı en zeki insanı sanıp sizi de beceriksiz yeteneksiz hiç birşey bilmeyen biri olarak görüyorlar. Ben insanlara çok değer kıymet veriyorum. Ama karşılık göremiyorum ve bu beni çok üzüyor.benim erdem olarak gördüğüm şeyleri insanlar acizlik korkaklık ve güçsüzlük olarak görüyorlar. Belki ben alınganım ama karşıdaki insanın bana saygı göstermediğini ve değer vermediğini görmek beni çok üzüyor. Aynı şekilde ben de başkasına böyle davranırsam çok vicdan azabı çekiiyor ve bu yüzden insanlara değerli olduklarını hissetirmeye aşırı özen gösteriyorum. Belki karşıdaki insan kırılmayı çok hak ediyor. Ama o kalbi yaradan Allah sevgisi bunu yapmamı engelliyor. Ve şu anda bu yüzden canım sıkkın ve canım hiçbişey yapmak istemiyor. Ama yine de inşallah Allah'ım o insanların iki dünyasını cennet eder Selam sevgi saygılarımla

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :