Merhaba Sabri hocam size benim hayatımta çok önemli bir sorun işgal eden mesele mi paylaşacam umarım bana yardımcı olursunuz.Sabri hocam 6 sene önce hayatımda çok zor zamanlar geçiriyordum bunalımdaydım.Fakat yine de kendimden yaşamdan umudum vardı.Bir zaman sonra kafama öyle çirkin öyle edep dışı görüntüler aklıma geldi hayata yaşama küstüm.Herşeyden umudumu kestim.Dünyayı boşladım.Ben dedim böyle iğrenç şeyler düşünmüyorum dedim ama o iğrenç düşünceler beni rahat bırakmadı.Bunun üzerine yaptığım ibadetlerden dahi vazgeçtim.Öyle pek fazla da ibadetlerini yapan bir insan degilim ayrıca cuma namazlarına gidiyordun onları bıraktım madem benim kafamda böyle iğrenç düşünceler var benim o zaman dedim camiye gitmeme gerek yok.İnanın ben bu düşüncelere düşünecek iğrenç bir insan değilim ama niye böyle düşünceler aklıma geliyor anlamıyorum.O düşünceler yüzünden çok ağladım ALLAHIM beni affet böyle düşünmüyorum diye ama o iğrenç düşünceler aklıma gelince herşey benim için bitiyordu.Bende bunları unutmaya çalıştım zamanla geçer diye kafamı başka şaylerle meşgul etmeye çalıştım inancımdan iyice koptum.Ancak sizi dinleyince rahatlıyorum ve sizin bir sözünüzü hiç unutmuyorum.Madem ben bugün yaşıyorum o zaman bu ALLAHIN benden umudunu kesmediğinin bir göstergesidir diyorum.Bari tam bir inançsız insan olsaydım da bunları yaşamasaydım dediğim çok zamanlar oldu.Ne olur bana yardım edin hayata yaşama tekrar dört el sarılayım hayatın yaşamın benim için anlamı olsun ve benden hayır duanızı eksik etmeyin.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :