Çok değerli hocam.

Aylar öncesi ailemle ilgi sorunlarımı size yazdığımda  onları defterimden silmemi, hayatımla oynandığını, taviz vermemem gerektiğini  “şok  tedavi” dediğiniz  üslubunuzla  bana çok güzel bir şekilde iletmiştiniz. Günlük  bazen gözyaşları ile  okuduğum siteniz sayesinde, her gün biraz daha kendimde güzel değişimler fark etmeye başladım. Anı yaşamakla ilgili tavsiyelerinizi geçen hafta bir ağacın önünden geçerken tesadüfen yaşadım. Ağaç, dışı eflatun içi beyaz olan  nilüfer çiçeğine benzeyen  harikulade çiçeklerle donanmıştı. Tıpkı bir gelin gibi. Önceden açanlar yapraklarını karın yağışı gibi döküyordu dibine. Görsel bir şölendi yaşanan. Ağacın altına geçtim ve  ne güzel bir AN dedim eşime. Şu an cennetteyim ve bu da herhalde Tuğba ağacı olsa gerek. İçimde bütün kötü hislerden, egolardan uzak içimdeki öz ben öyle seslenmişti bana.

Sayın hocam verdiğiniz dersler bizleri tekrar hayata sıfır kilometre ile başlamamızı sağladı.  Öğrendiklerimizi davranışa dönüştürme gayreti içersindeyiz. Her an kendimizi bir adım daha aşma çabası içersinde iken ne olur bizleri yalnız bırakmayın… Bizler sizlere görünmeyen GÖNÜL BAĞLARI ile bağlandık.

Sonsuz sevgi, saygı ve hürmetlerimizle……