Sayın Burak Bey,
2.5.2009 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, Allah senden bin kere razı olsun. Bir kadın çıktı, bütün Türk Milletine meydan okudu. Yüreğimiz titreyerek bekledik. Ne yazık ki ne hükümetten, ne ordudan, ne partilerden, ne sözümona milliyetçi partiden ne gazetelerden, ne meclisten ne televizyon kanallarından minicik bir tık çıkmadı. Üzüldük, üzüldük, uykusuz kaldık. Hüngür hüngür ağladık. Ama tık çıkmadı. İşte böyle yavrum. Söyleyecek söz bulamıyorum. Şu anda gözlerim dopdolu, hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum. Beni anlıyorsun değil mi?
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan