Sayın Aynur Gülşen,

4.5.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, yazdığın güzel şiiri zevkle, heyecanla, takdirle, saygıyla okudum. Ruhunun inceliğini, temizliğini, asaletini ne güzel yansıtmışsın. Aslında biz öyle bir milletiz ki ırkı, dini, dili ne olursa olsun herkesle ne güzel bağlar kurmuşuz. Çocukluğumda bizim mahallede Ermeni aileler vardı. Onlarla öyle güzel, öyle tatlı ilişkilerimiz vardı ki. Bir Sürpik Teyze vardı. Beni çocuklarından daha çok severdi. Ben de onu ikinci annem bilirdim. Manevi kızım Fatmagül Hanım, Mardin’li. Oradaki Süryanilerden herzaman saygıyla, takdirle bahseder. Sonraları ne oldu bilmiyorum. Yüksek tahsilimi yaparken arkadaşlarımın çoğu doğulu idi. Onlara bir kardeş sıcaklığıyla yaklaşır ve karşılığında tertemiz dostluklar, sevgiler görürdüm. Asırlarca kız alıp, kız vermişiz. Bizim nazarımızda doğulu insan demek mertliğin, yiğitliğin, asaletin simgesi demektir. Sonra ne olduysa aramıza girenler oldu. Dünya kadar paralar verip, inanılmaz propagandalar yaparak aramızı açmaya çalıştılar. Olay bundan ibaret. Ama ilerde göreceğiz, bu çirkin insanlar, berbat insanlar aramızı açamayacaklar. Aramıza fesat sokamayacaklar. Biz, doğulu kardeşlerimizle et ve kemik gibiyiz. Birbirimizden ayrılamayız. Yıllarca evvel bir görevle Diyarbakır’a gitmiştim. Orada o kadar çok, sevgi, saygı gördüm ki hatırladıkça gözlerim yaşarır. Şimdi ben bu güzel insanlardan nasıl kopabilirim? Göreceksin yavrum, buna kimse muvaffak olamayacak.

Selam, sevgi ve saygı  ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :