Sayın “Manolya Hanım,”

16.5.2009 tarihli mailinizi aldım.

Değerli yavrum, Allah aşkı olmadan hiçbir şey olmuyor. Sadece oyalanıyor, kendi kendimizi aldatıyoruz. Bugünkü dünyanın tatsız, tuzsuzluğu, insanların bu rezil hayata ancak içkiyle, kumarla, fuhuşla, sapıklıkla dayanmaya çalışmaları başka neyle izah edilebilir? Biz, Allah aşkından uzak yaşadıkça sadece birtakım kelimelerle soyut kavramlarla kendi kendimizi aldatıyoruz. Bunun dışında bazan aldanışlarımızın bile manasını anlayamıyoruz. Sadece laf ebelikleri karın doyurmuyor. Fikret boşuna söylememiş:

“İnan Haluk, ezeli bir şifadır aldanmak.”

diye. Değerli yavrum, insanlar uykudadırlar. Ancak ölürken gerçeği görüyorlar. Ama ne yazık ki o anda da yapacak birşey kalmıyor. Hüsranla devam eden bir yaşantı daha büyük bir hüsranla son buluyor. Ve o anda bütün oyuncaklar, bütün yapma bebekler elimizde kalıyor.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :