Sayın Gül Uçar,

22.5.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, her söze ben diye başlayan sadece kendi içlerindeki zifiri karanlığı yayan insanlardan usanmakta yerden göğe kadar haklısın. Onlardan kurtulmanın bir yolu var: Gönül Sohbetleri’nin herhangi bir cildini eline alır ve dün gece çok güzel bir yazı okudum, huzur içinde kaldım, hayatta duymadığım mutluluğu bana duyurdu. Sizin de aynı mutluluğu duymanızı sitiyorum. deyip kitabın herhangi bir yerini açıp okumaya başlarsın. Hiç onların itirazlarına kulak asmazsın. Onlar da defolup giderler.

Değerli yavrum, ben bu çağdaş, bu kafasız, bu ruhsuz, bu beyinsiz insanlrdan, bu tisindirici yaratıklardan böyle kurtuldum, rahata kavuştum. Sen de aynı formülü uygulasan daha iyi olur gibi geliyor.

Sizleri çok ama çok özledim. En yakın zamanda görüşmek ümidiyle selam, sevgi ve saygılar.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :