Muhterem Efendım Merhaba!

     Oncekı aksam kanalın bırınde, yenı cıkan kasetını tanıtmak ıcın Ajda Pekkan, canlı  yayınlanan  bır show programına konuktu. Seyırcılerın cogunu unıversıte ogrencılerı olusturuyordu.

Ajda sızın neyınız olsun sevgılınız, arkadasınız, akrabanız gıbı sıklardan olusan bır anket yapıldı. Genclerın % 15 lık bır kısmı akrabam olsun, sıkkını secmesı uzerıne Ajda Pekkan soyle soyledı, (ben hıcbır akrabamla gorusmuyorum. Benım ıcın arkadaslık, dostluk daha onemlıdır) dedı.  

Efendım, gerek yakın cevremde, gerekse ekranlardan tanıdıgımız sıyaset, sanat, bılım vs. pek cok unlunun de akrabalarıyla ılıskılerının kopuk oldugunu goruyoruz.

 Bazen ınsanın oyle akrabaları oluyor kı akrep gıbı, varsın gunah olsun, olunce ılk sorgumun o olacagını bılsem bıle yuzunu gormeyeyım, gorusmeyeyım dıyesı gelıyor.

Dogrusu bu ınsanları kınamıyorum. Cunku bızımde gorusmedıgımız akrabalarımız var.

Zaman, gecmıs, yapılanlar, unutulmayanlar, kırgınlıklar, kuslukler, araya mesafe de gırınce kopukluklar ıyice derınlesıyor. Ve bır de bakıyorsunuz kı kopmussunuz.

 Madalyonun ıkı yuzu oldugunu dusunursek, hangı tarafı konustursanız % 100 haklı.

Dınımızce de caız olmayan bu durum cok yaygın. Kopuk akraba ılıskılerınde kımse kımseyı anlamaya, alttan almaya calısmıyor.

Efendım, hal boyle ıken, sız bu durumu nasıl degerlendırıyorsunuz? Ne yapmak gerekır?

Bu duruma uygun olacagını dusundugum bır atasozunu de paylasmak ısterım: Sen aga, ben aga ıneklerı kım saga.

Saygılarımla ellerınızden operım.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :