Sevgili Babacigim,

 Pazar günü Diyanete bagli bir camide kermes düzenlendi. Aksama misafirim gelecek olmasina ragmen kisada olsa gidelim, bizde madden ve manen destek olalim istedik.

Simdi; "seneye bir daha gider miyim" diye düsünüyorum. Düsünüyoruz. Hava cok sicak, yagmur sicagi da var. Caminin önüne üstü kapali kocaman bir cadir kurmuslar. Yagmur yagma ihtimaline karsi güzel bir tedbir alinmis.

Ancak yerler cok kisitli idi, oturacak yer yoktu. Kitap cadirinda güzel kitaplar bulabilir miyim diye bakindim. Pek fazla kitap yoktu. Hatta Hakses Dergisi mutlaka olur, diye düsündüm ama hicbir dergi yoktu. Annemarie Schimmel ´in Hz. Muhammed isimli kitabini aldim. Bu kadar az alternatifli bir kitap cadirini biraz düsününce yadirgamadim. Zaten alan, okuyan yok ki...Herkes yemek cadirinda.

Kizim acikinca uzun kuyruklu bir sira sonucu kendine yiyecek birseyler almis. Bos bir iki kisilik yer bulunca arkadasi ile oturup yemek istemisler. Merhaba diye masada oturanlara selam vermisler. Masadakiler bu gelenler uzayli mi seklinde tuhaf tuhaf bakinca " yoksa bu yerin sahibi mi var?" demis. Hayir anlaminda baslarini sallamislar. Yanlarinda oturan genc kizin basinda güzel bir örtü ama yüzünde bu sicakta sürülmüs abartili bir makyaj varmis.

En sonunda hizli bir sekilde  "kacmak" zorunda kaldik. Cünkü hoparlörden cikan sesler dayanilir gibi degildi. Yanik sesli cocuklara söyletilmis, arabesk ilahiler sürekli olarak Efendimizin 6 yasinda kimsesiz, yetim kaldigindan bahsediyordu. Cok acikli seslerle seslendirilmis ilahilerin hoparlör faktörü ile birlikte dinlenecek, huzur verecek yani yok edilmisti. Ben ilahi dinlemeyi cok severim. Ama huzur verecekse..

En son; cami yöneticisi; bir pazarda calisir gibi bagira bagira sözlerini dile getirmeye, Imam Beyin de durduk yerde " Bosanmayin, esler cocuklarinizi boynu bükük birakmayin, küsmeyin" diye verdigi gürültülü önerilerden sonra bize de yola düsmek kaldi.

Parkettigimiz arabaya ulastigimizda taa oralara kadar son ses acilmis hoparlörden yanik sesler gelmeye devam ediyordu.

Sanirim Yusuf Islam demis " Iyi ki Kuran-i Kerim i müslümanlardan önce tanimisim, cünkü bende dahil müslümanlar İslami dogru yasamiyor".

Sevgili Babacigim insallah bizler, ögrencileriniz; Islami dogru ögrenip, dogru yasayanlardan, güzel örnek olanlardan oluruz. Hatalarimiz azalir, dogru yoldan ayrilmayiz. Islami güzel yasamis Büyüklerimiz gibi olmak bizlere de nasip olur insallah. Ya Hayir Söyler, Yahut  Susariz.

(Ben buradan sizlere bir minik Almanya anektodu yansitmak istedim. Bir parca haberiniz olsun istedim. Insallah bir sonraki yazimiz hayirlarla dolu olur. )

Sonsuz hürmetlerimle...

Suna Aciöz