Sayın "İsimsiz",

29.5.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, madem ki kültür ve düşünce ayrımı olmasına rağmen bir evlilik yapıldı. Sonra da bir çocuk sahibi olundu, bu hatanın bir faturası olması lazım. O zaman olabildiği kadar bu kültür ve düşünce farklarını azaltmaya, müşterek, ortak noktalar bulmaya çalışmak gerekir. Herşeyin bir faturası var. Köşedeki büfeden bir kibrit bile alsanız fatursını ödemeniz gerekiyor. Siz de lütfen müşterek yönler bulun ve evladınızı sağlıklı büyütün. Şunu iyi bilin ki her ayrılık masum çocuk ruhunda onulmaz yaralar açar. Acaba buna hakkımız var mı?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :