Sayın Özden Çiçek,

11.10.2006 tarihli mailnizi aldım. Efendim, anlattığınız olay ve ondan çıkarttığınız sonuç beni uzun uzun düşündürdü. Ürperdim, heyecan duydum. Bizim o balıklardan bir yönümüzle ne farkımız var? Onlar da dünyaya geldikleri andan itibaren hazırlıklarını yapıp en uzun yolculuklarına çıkıyorlar. Bizler de öyle değil miyiz? Yüce Peygamberimiz “Beşikten mezara kadar ilim öğreniniz”  buyuruyor. Hepimiz, ama tek istisna olmadan hepimiz kemal yolunda, tekamül yolunda, insanlık yolunda aşk yolunda birer yolcu değil miyiz? Kainattaki her zerre bir görevle yükümlü değil mi, ama ne yazık ki çağımıza egemen olan materyalist düşünce, çağın iletişim ve etki araçlarını ellerini bulunduran güçler bunu insanlığın hayrına, uygarlığın inkişafına, dünya hayatının da bir cennet hayatı haline getirilmesine kullacakları yerde ne yazık ki hep o canım imkanlar negatife yönlendiriliyor. Çağımız insanı hasta, çağımız insanı zavallı, perişan. Kendi nefsiyle, nefsin bütün barbarlıklarıyla, vahşetiyle başbaşa kalan insanlar onun maskarası olmaktan kurtulamıyorlar. O canım imkanlar ne kadar kötü yere kullanılıyor. Ahh zavallı kardeşlerim, şu dünya hayatında söyledikleri her sözün, yaptıkları her hareketin, düşüncelerinin , hayallerinin bile hesabını vereceklerini bir bilseler. Siz mailinizde bunu ne kadar güzel anlatmışsınız. Allah razı olsun. Sizi şahsım ve sitemiz mensupları adına sevgiyle, saygıyla selamlıyor, iki dünyanızın cennet olmasını diliyoruz.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :