Sevgili Sabri Amcacığım,

Yaklaşık iki hafta kadar önce annemle Çanakkale turuna katıldık. Rehber eşliğinde Çanakkale savaşını tekrar yaşadık sanki. Yahya çavuşların, Hasan çavuşların, Cevat paşaların çaprıştığı cepheler, Atatürk'ün conkbayırı başarısı, seyit onbaşının 275kg'lık mermiyi taşıdığı o değerli yerleri her Türk evladı görse, yaşasa keşke.

Bir kaç olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Çanakkale savaşları zamanlarında hintli bir evliya yaşarmış. Bu hintli evliyanın manevi derecesi o kadar yüksekmiş ki Peygamber Efendimizle zaman zaman görüşürmüş. Fakat bir zaman sonra peygemberimiz bu hintli evliyanın yanına uğramaz olmuş. Hintli evliya o kadar üzülmüş ki,

"Kesin bir hata yaptım." demiş.

Peygamber Efendimizin türbesine gitmeye karar vermiş ve yola koyulmuş. Sonunda ulaşmış ve türbedarla görüşmeye karar vermiş. Ona durumu anlatmış. Türbedar da ona şunları söylemiş.

"Sevgili Peygamber Efendimizle bende görüşmekteyim. Fakat bu aralar onu görmemiz mümkün değil. Çünkü şu zamanlarda Osmanlı topraklarında Çanakkake savaşları olmaktadır. Bana; müridim orada çarpışırken Bende orada olmalıyım, dedi." der ve hintli evliyaya evine dönmesini söyler.

*****

27. Alay savaşırken mermileri biter, komutanları;

"Merminiz yoksa süngünüz de mi yok." der.

Geri çekilmeyi asla düşünmezler. O kadar gençler ki en büyüğü 26 yaşında, en küçüğü 18 yaşında. Bıçaksırtı olarak adlandırdıkları son çareyi denerler. Askerlerimiz canlı siper olurlar. Askerlerin biri diğer askerin önünde siper olur. Mermiler sırtına saplanır, son gücüne kadar ayakta kalır. Artık dayanacak gücü kalmayıp yere yığılınca bu sefer siperin arkasındaki asker koşaR bildiği kadar ileri koşar ve o da siper olarak bir başka arkadaşının önüne kalkan olur, onu mermilerden korur. Bu sistem askerlerin tamamı şehit olana kadar devam eder. Fakat zaferi de kazanmışlardır. Sonra çarpıştıkları cephelere gömülürler ve 27. alay tamamen yok olur.

Ben bundan çok etkilendim. Daha 20li yaşlarınızı sürüyorsunuz ve canınızı hiçe sayıp hiç korkmadan arkadaşınızın birine siper oluyorsunuz, mermiler sırtınıza yağıyor.

Çok yüce ruhlara sahip şehitlerimizi asla unutmamalıyız. Düşmana karşı zaferi kalplerindeki gerçek imanla kazanmışlar, bundan ders çıkarmalıyız aslında.

Hürmetlerimle, ellerinizden öperim Sabri Amca.

Merve