Sayın “Hiç”,

10.6.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, eğer Tunalı Hilmi’de biraz dolaşsaydın daha farklı, daha değişik görüntülerle karşılaşabilirdin. Sanki insanlar kendilerine göre güzelliklerini teşhir edebilmek için bahane arıyorlar. İşte sıcak diyorlar, bu havada soyunup dökünmeyeceğiz de ne yapacağız? Çünkü televizyonlar, gazeteler, mecmualar, filmler onları öyle hazırlamış ki. Ama olaya bir sosyolog gözüyle bakarsak farklı neticeler ortaya çıkacak. Bu zavallı insanlara ne verdik ki ne isteyeceğiz? Bunlar okulda, evde, televizyonda, gazetelerde ne görürlerse onu taklid ediyorlar. Adeta bir toplumun insanları şempanze haline getirilmiş. Taklit, yine taklit, yine taklit... Geçenlerde Blgi Kitabevinin alt katına indim. Orada çocuk kitapları var. Çocuklar için hazırlanan sözlükler var. Merakla bazılarını çevirdim. Hiçbirinde edep, zarafet, incelik, nezaket hassasiyet kelimeleri yoktu. Biz onları insanı insan eden o kavramları lügatlardan bile söküp atmışız. Artık ortaokula giden kız çocuklarının yanlarında bile kesici bıçaklar var.

Değerli yavrum, bir aile düşünelim. Erkek evine et almıyor. Yağ almıyor, sebze almıyor. Akşam eve geliyor, hanımına ne pişirdin idye soruyor. Bizim durumumuz biraz öyle değil mi yavrum? Ne verdik ki ne isteyeceğiz? Allah sonumuuz hayır getirsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :