Sayın “........”,

15.6.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bizim yolumuzda dostlukların yarım kalması bahis konusu olamaz. Ben ölünceye kadar sana dost kalmaya devam edeceğim. Ben, sade senin değil eşinin de dünyada mevcut yedi milyar insanın da en yakın dostu, yakını, yardım edicisiyim. Ben dünyaya bunun için gönderildim. Benim nazarımda sen çok asil, çok değerli, hassas, ince ruhlu, kibar bir insansın. Herkes gibi, hepimiz gibi senin de hataların olabilir. Dünyada mükemmel insan yok ki sen olasın. Bir gün otur, eşinle münakaşa etmeden, sesini yükseltmeden edep, saygı, incelik çerçevesi içinde konuş. Onun dertlerini, şikayetlerini dinle. Mümkünse bir kağıda not al. Belki onun da haklı olduğu taraflar vardır. Onun da kendine göre içine attığı, söyleyemediği ıstırapları vardır. Onu iyice dinle. Sonra mesele nedir, bana bildir (Tel: 0312 438 66 45).

Değerli yavrum, hayatta halledilmeyecek hiçbir mesele yoktur. Allah insanlara kaldıramayacağı yükü vermez. Sana sevgilerin, saygıların, en içten gelenini sunuyor, yeni maillerini bekliyorum.

Sabri Tandoğan