Sayın Fatmagül Hanım,

14.10.2006 tarihli mailinizi aldım. Efendim, çeşitli pisliklerle, kirliliklerle, iğrençliklerle dolu Fransa tarihinin en pis işini yaptı. Öyle bir oylama ki gelecek Fransız nesilleri o yüzaltı kişiyi tükrük yağmuruna tutacak. Ebu Cehil gibi mezarda her dakika kemikleri sızlayacak. Fransız meclis tarihinin en rezil, en kepaze, en şerefsiz oylaması yapıldı. Milletvekillerinin beşte dördü oylamaya katılmadı. Kaçtılar. Kahpece, namussuzca kaçtılar. Şerefsizce kaçtılar. Neden gidip de red oyu kullanmadılar. Çünkü o beşte dört milletvekilleri yapılan bu işin iğrençliğinin farkındaydılar. Ama bence onlar da insan değil, onlar da alçak. Namuslu bir şekilde vicdanlarının sesini dinlemediler. Demek ki onların da vicdanı yokmuş. Başbakanın beyanatı da biz çok üzdü. Bir gün evvel atıp tutan, kürsüde kükreyen başbakan ertesi günü ağız değiştirdi. Aman dedi, tepkide ileri gitmeyelim. Ne yazık ki, parasını peşin aldığı halde “Hayır, Fransa’ya konsere gitmeyeceğim, gidersem namussuzum” diyen bir İbrahim Tatlıses, bir Serdar Ortaç kadar olamadı. Elif Şafak’ın arkasından Orhan Pamuk’u da tebrik etmesi kültür tarihimize acı bir hatıra olarak kalacak. Düşünün iki yazar bozuntusu çıkıyor, Türklüğe hakaret ediyorlar, küfrediyorlar, Ermeni okullarında ders kitaplarına geçecek yazılar yazıyorlar ve benim başbakanım onları kutluyor. Şu anda hüngür hüngür ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ne diyeyim, ben işi Allah’ın hükmüne havale ediyorum ve hüküm Allah’ındır diyorum. Tekrar ediyorum, dünyadaki bütün namuslu, şerefli basın organları da aynı şeyi söylüyor. Bu sene Nobel armağanı bir edebi esere değil, vatanına, bayrağına, insanına, şehit kanına ihanet eden bir haine verilmiştir. Yeni Şafak gazetesi ve onun yazarı Ali Bayramoğlu’da bu işe alkış tutmuşlardır. Ey Türk Milleti, onları gör ve tanı. Kıymetli yavrum, bu gibi durumlar insanları hakiki hüviyetleri ile tanımamız için bir vesiledir. Bu gibi durumlarda insanların takınacakları tavırlar, onların gerçek yüzünü gösterir. DSP Genel Başkanı Zeki Sezer ne güzel söylemiş, “Keşke demiş bu armağan bir edebi esere verilseydi”. Ama kiralık olmayan bütün kalemler gerek Fransa’yı, gerek milletine kara leke sürerek armağan alan yazar bozuntusunu yerden yere vurarak görevlerini yaptılar. Allah onlardan razı olsun. Varsın bazı kimseler haminnesine mektup yazacak kadar Türkçesi olmayan bir haini göklere çıkarsınlar. Bizler sadece bu armağanından dolayı utanç duyuyoruz. Bunu da cümle alem bilsin. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :