Sayın İlknur Hanım,

29.6.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, yine tekrar olacak ama söylemek durumundayım. Neden işyerindeki negatif hava seni bu kadar üzüyor? Bize ne yavrum elalemden. Biz kendi işimize bakalım. Besmeleyle masamıza oturalım. Besmeleyle işimize başlayalım. Önümüzdeki iş her neyse onu en iyi, en güzel yapmaya çalışalım. Yüce Peygamberimiz “İki günü birbine eşit olan ziyadadır” buyuruyor. Bütün dikkatimizi, bütün aşkımızı, bütün heyecanımızı işimizi en iyi, en güzel yapabilmek için seferber edelim. Amerikalılar merak etmişler, nasıl oluyor da bir Japon işçisi on Amerikalı işçinin ürettiği işi yapabiliyor.  Bir psikolog, bir sosyolog, bir doktor, bir gazeteci görevlendirilmiş. Japonya’ya gidip işyerlerinde inceleme yapacaklar, bu işin sırrını öğrenecekler. Heyet halinde bir fabrikaya gitmişler. İşçiler harıl harıl çalışıyorlar. Psikolog olan cebinden bir balon çıkarmış, şişirmiş, sonra patlatmış. Bakmışlar hiçbir Japon işçisi etkilememiş. Başını çevirip bakmamış bile. Çünkü öyle aşkla çalışıyor ki duymamış bile. Onun üzerine sosyolog demiş ki “Arkadaşlar, mesele anlaşıldı. Bu adamlar işlerini öyle aşkla, öyle heyecanla, öyle istekle yapıyorlar ki mesele ortaya çıktı. Daha fazla incelmeye gerek yok. Memleketimize dönelim.”

Olay bu yavrum. Ben, otuz dokuz yıllık çalışma hayatımda çevreden hiç etkilenmedim. Şu şunu yapmış, bu bunu demiş, bana ne yavrum? Ben kendi hayatımı yaşadım. Kendi temiz, nezih, güzel hayatımı yaşadım. Ne iş verildiyse imkanlarım nispetinde onu en iyi yapmaya çalıştım. Çevre beni hiç ilgilendirmedi. Durum böyle yavrum. Ne demek istediğimi anlıyorsun.

O paçavra kızın işyerindeki erkek arkadaşıyla kocasını bertaraf ederek beraber gezip dolaşması bence bir çirkeflikten başka birşey değil. Madem birbirlerini sevmiyorlar, madem beraber olmaktan hoşlanmıyorlar, herbiri kendi hayatını yaşıyor, o halde niye efendice ayrılmıyorlar? Bu, şerefsizlik değil midir? Onlar sadece utanmaz, alçak, yüz karası insanlar...

Sevgili yavrum, sen lütfen işyerinde üç maymunları oyna. Çirkinlikleri, rezillikleri, alçaklıkları görme, işitme, düşünme. Yanlız ama yanlız kendi nezih, temiz, melek hayatını yaşa. İşte o kadar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :