Sayın Makbule Deringör,

4.7.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir söz vardır, derler ki “Tabiat boşluktan hoşlanmaz.” Bu anlattığın rezaletler bu çocukların en ufak bir aile terbiyesi almadıklarını gösteriyor. Bir arada bulunmak aile değildir. Bir arada bulunan hayvanların bile kendilerine göre disiplinleri, bulmak zorunda oldukları kuralları var. Ama bugünkü modern ailelerde en ufak bir kural yok. Rahmetli bababnnem böyleleri için “Ver yesin, ört uyusun” derdi. Bunlr için tek düşünce yemek içmek, eğlenmek, ve cinselliktir. O ondört yaşındaki kız çocuğunun yüzünde öyle bir iğrenç ifade vardı ki sanki birkaç yıl genelevde çalışmışlar gibi. Yırtık mı yırtık, şirret mi şirret diyorlar ki: “Maceramız bitmedi. Devam edecek”. Alın size çağdaş yaşamcı gençler. Tep tepe kullanın. Ektiklerinizi biçin.

Hayat bir dağ gibidir. Biz ona nasıl seslenirsek cevabını öyle alırız. Bu çocuklara ne verdik ki ne isteyeceğiz. Dillerde dolaşan bir tek kelime var: Çağdaş yaşam. Alın size çağdaşlık. Ve bu çocuklar ekilen tohumların mahsulleri. Kimi kime şikayet edeceğiz? Toprak için bile “Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur” derler ama bu tür hadiseler kimsenin umurunda değil. Artık gençler annelerinin kafalarını kesiyorlar, kimsenin kılı kıpırdamıyor. Nerede psikologlar, nerede psikiyatristler nerede pedagoglar? Nerede sosyologlar? Ortada bir yangın var, herkes bana ne diyor. Necip Fazıl

“Birşey koptu bizden,

Birşey, herşeyi tutan birşey”

diyordu işte bütün bunlar bu yüzden oluyor. Yunus,

“Yunus der ki şehre varam

Feryad-ü figan koparam”

diyordu. Artık bizde feryad-ü figan koparan da kalmamış. Karacaoğlan

“Kafir ağlar, bizim ahval-ü perişanımıza.”

diyordu. Allah sonumuzu hayır getirsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :