Sayın Serap Hanım,

11.7.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, pozitif insanlar şartlar ne olursa olsun hayata hep olumlu gözle bakarlar. İnsanları sevmek için, onlara yaklaşmak için bahane ararlar. Yerine göre ekmeklerini onlarla bölüşürler. Yerine göre onların gözyaşlarına, ıstıraplarına ortak olurlar. Onlar hep affedicidir. Bilirler ki dünyada hatasız insan yoktur. Onlar hep vericidirler. Almayı değil vermeyi düşünürler. Sanki Peygamber Efendimizin “Veren al, alan elden üstündür” Hadis-i Şerifini her gün yaşantılarında uygularlar. Onlarda kıskançlık yoktur, kimsenin malını mevkiini, servetini kıskanmazlar. Hep Allah daha çok versin derler. Onlar dua ettikleri zaman yalnız şu veya bu yakını için değil, bütün insanlar için dua ederler. Rengi, ırkı, milliyeti, dini için hiç kimseyi küçük görmezler. Onlar bir dilim ekmek bulsalar bile yine de Rablerine şükrederler. Allah’ım, olmayana da ver derler. Onlar hayatlarında sanki bir cennetteymiş gibi yaşarlar ve herkesin böyle olmasını isterler. İşte yavrum, pozitif insanlar böyledirler. Sokakta bir pozitif insanı gördüğümüz zaman hemen Allah ‘ı düşünürüz. Onların resimlerine bakmak da bizi heyecanlandırır. İçimizde en güzel duyguların uyanmasına vesile olurlar. Ben evimde bazı manevi büyüklerin resimlerini bulundururum. Onları gördükçe huzur içinde kalır, onları kucaklamak isterim.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :