Çok sevdiğim Büyüğüm,

Bugünkü mektubum Batman'dan. Arkadaşım ile beraber, bir araç bakımını yaptırmak üzere ilgili aracın servisindeyiz. Aracı bakım yapacak birime teslim ettikten sonra, bir üst katta müşteriler için bir bekleme salonu yapılmış, oraya çıktık. Büyükçe ve serin bir salona koltuk ve masalar konulmuş. Hizmet çerçevesinde olsa gerek koca bir televizyon ve bir "internet cafe" izlenimi veren yan yana dizilmiş birkaç bilgisayar. Müşteriler beklerken internete girebilsin diye. Arkadaşımla oturduğumuz yerden bütün bilgisayarların ekranlarını görebiliyordum: O da ne? İnanasım gelmiyor ama gerçek. Bütün bilgisayarların ekranlarında aynı görüntü var. Bütün herkes okey oynuyor. Ama istisna yok, hepsi okey oynuyor. Yüzümü öteki tarafa, pencereden dışarı çevirerek düşünmeye başladım. Millet olarak içinde bulunduğumuz vahim durumun kanıtlarından bir tanesini daha görüyordum. Ayak ayak üstüne atmış, bir ellerinde sigara veya içecek birşey, bütün dikkatlerini, bir uzay makinası yapıyorcasına ekranlara veriyorlar. Hem de yaşını almış, genç diyemeyeceğimiz türden çoğu. Az evvel de servise geliyorken Korelilerin yeni çıkardığı bir araba markasına ilişmişti gözlerimiz. Ah dedik beraberce arkadaşımla. Bu kadar zaman oldu, hala bir markamız yok diye...

Efendim, Sizin ve Gönül Dostlarının moralini bozmak değil amacım, tek amacım, uyanık olmamız gerektiğini söylemek, karınca kararınca Dostlarla içinde bulunduğumuz tehlikenin vehametini paylaşmak...

Hürmetle Ellerinizden öperim.