Muhterem Hocam gül ellerinizi öperek söze başlamak istiyorum. Çok Şükür Ankara’ya gelişinizi size gelen maillerden öğrenmiş bulunuyorum.Hoş geldiniz sefalar getirdiniz efendim. İnşallah Allah bizlere yine sizin gönül sohbetlerinize katılmayı nasip eder. Sabah işe gelir gelmez hemen interneti açıyor size gelen yazı ve cevapları okuyorum.Zaten sizi tanıdıktan sonra yakınlarım benim çok değiştiğimi söylüyorlar. İnşallah öyleyimdir. Sayın ''Kardan Adam''ın yazdığı mail ve sizin vermiş olduğunuz cevapta Payın sadası gelse de sen hiç gelmesen; Men beklerem kıyamete dek vuslat istemem. beyiti beni çok ama çok duygulandırdı. Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Bu yazı okurken bana mevlana ile Şems'in karşılaşmasını hatırlattı (yani iki denizin birleşmesini) içimden dedim ki aşk bu, sevgi bu, muhabbet bu.

En derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Hürmetlerimle...