Sayın “Gönül Yolcusu”,

20.8.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum,

1-) Ramazan ayına ulaştığımız için, Allah bize bugünleri gösterdiği için sonsuz şükürler olsun. Bugünleri gerektiği gibi değerlendirebilmek için işe önce iç dünyamızı arıtmakla, temizlemekle başlasak sanırım en güzel hareketi yapmış oluruz. Nasıl bir yemeği bir kaba koymak için önce o kabın temiz olması gerekir, biz de iç dünyamızı düşmanlıklardan, kinlerden, nefretlerden arıtmadıkça o kaba neyi koyabiliriz ki. Vaktiyle bir şiir vardı:

“Padişah konmaz saraya, Hane ma’mur olmadan.”

derlerdi. Kafası hep insanlara çatmakla, onları kötülemekle, hor hakir görmekle geçen bir kimse manevi hayatta ne kadar ibadet ederse etsin kendini aldatmış olmaz mı? Bundan sonra yapacağımız iş bir genel af ilan edip “Allah’ım,” demek, “doğduğum andan şu ana kadar insan, hayvan, bitki, eşya ve cemadat kimi kırıp incittiysem, kimi üzdüysem, kimi ağlattıysam, kimi uykusuz bıraktıysam onların hepsinden özür diliyorum, af diliyorum.” demek, imkan nispetinde ibadetlerimizi zamanında yapmak, onları bir şekil, bir ritüel olarak görmeyip aşk dolu, heyecan dolu, şiir dolu yapmak.

İmkan nispetinde gerek iftarda, gerek sahurda az yemek, ağır ağır yemek, iyi çiğnemek, yemeğe dua ile başlayıp, dua ile bitirmek. Ben şunu isterim, bunu isterim diye ev halkını rahatsız etmemek, önüne ne konulursa onu edeple, saygıyla yemek. Japonlar “Bardağınızdaki çayı öyle dikkatle için ki onun her yudumundan ayrı bir zevk alın.” derler.

Gerek işyerindeki, gerek evdeki, gerek sosyal hayattaki insanlarla herzamankinden daha büyük bir edep, saygı ve incelikle konuşmak.

İmkan nispetinde zamanımızı dakikalara varıncaya kadar çok iyi değerlendirmek.

Mümkünse gazete okumamak, televizyon seyretmemek. Kesinlikle söylüyorum artık bizim gibi insanlara hitabeden ne bir gazete, ne bir televizyon kanalı mevcut. Yine bazı soytarılar bazı kanallarda atraksiyonlarını gösterecekler. Sizin duygularınızı incitmek, iç dünyanızı karartmak, sizi bedbinleştirmek, sizi hayata küstürmek için bütün numaralarını gösterecekler. Artık karar sizin.

İmkan nispetinde güzel ve kaliteli kitaplar okumak. Her gün azar azar da olsa o kitaplardaki güzelliklerden iç dünyamızı zenginleştirmek. İsim vermek istemiyorum, bazı yazarlar mâlum gazetelerde öyle lanse ediliyor ki kitapları çok kısa bir zamanda yüzbinlerce satılıyor. Bunlardan uzak kalmak gerekiyor. O kitaplardaki tuzaklara düşmemek gerekiyor. Geçenlerde bir okurum telefon etti, “Efendim,” dedi, “elime hangi romanı alsam tiksiniyorum, iğreniyorum. Bana lütfen değerli bir roman yazarı tavsiye edin.” “Yavrum,” dedim, “Samiha Ayverdi’yi oku. On kere oku, kırk kere oku. O güzelliklerle dünyanı zenginleştir. Paçavra gazetelerin göklere çıkardığı paçavra yazarlarla senin gibi asil, yüce, tertemiz insanların ne ilgisi var?...”

Değerli yavrum, her gün biraz Kur’an-ı Kerim oku. O ayetlerin yüceliği üzerinde biraz tefekkür et ve imkan nispetinde günlük hayatında o yücelikleri yaşamaya çalış. Biz, yanlız okumakla yetinir, onları yaşamazsak sonumuz hüsran olmaz mı?

Bu mübarek ayda elinden geldiği kadar maddi ve manevi imkanlarını diğer insanlarla paylaşmaya çalış. Bir yazar “Paylaşmak ki o en güzel.” diyordu. Her gün bir mısra gibi bu sözü tekrarlarım. Az da olsa paylaşmanın güzelliğini yaşamak ne muhteşem bir olay. İnsanı mutlu ediyor, insanın içini renkle, ışıkla, şiirle dolduruyor...

2-) Değerli yavrum, bu saydığın ünitelerin her biri için bir buçuk saat ayırırsan hepsinin de en güzel şekilde üstesinden gelirsin. Bütün mesele hayat olayları karşısında zamanımızı güzel ayarlamak, yerine göre dakikaları, yerine göre saniyeleri bile değerlendirebilmek. Bunu yapabildiğin zaman elde ettiğin sonuçlara sen de hayret edeceksin. Aman Yarabbi, diyeceksin, ne muhteşem bir olay. İş, günün rehavetinden sıyrılıp her anımızı değerlendirebilmek...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :