Hocam öncelikle saygılarımı sunuyorum.

Benim şöyle bir problemim var. Çok hastayım ve yakınlarımın yardım ve desteğine ihtiyacım var. Çok yakın bildiğim bir arkadaşım önceleri bana çok yardımcı olmuş olmasına rağmen son dönemde beni çok fazla incitmeye, kırmaya başladı. Aramıza bir sevgisizlik ve saygısızlık girdi. Bu durum beni çok üzüyor. Bir yandan çok kırgın ve zaman zaman kızgınım. Diğer yandan eski arkadaşlığımız, onun bana geçmişte yaptığı yardımlar var. Durumu kendisi ile konuşmaya çalıştığım zaman kesinlikle kendisinin hatalarını kabul etmiyor. Ona göre hatalı olan hep benim. Uzak dursam yine hatalı ben oluyorum. Yakın dursam inciniyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. O arkadaşlığımızın devamını istiyor fakat her görüşmemizde kırılıyorum.Bu olay beni insanlardan korkuttu. Artık kimsden yardım istemek istemiyorum, samimi olmaktan korkuyorum. Ömer Seyfettinin hikayesindeki gibi kolunu kesip vermek geliyor insanın içinden. Sizce ne yapmalıyım?

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :