Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

20.10.2006 tarihli mailinizi aldım. Efendim, Ramazanın son günleri nedeniyle yazdığınız mail hepimizi ilgilendiriyor.  Son derece önemli bir konu. Ramazanla edinmeye başladığımız güzel itiyatları ne olur bütün hayatımıza taşıyabilsek. Ve Ramazandan sonra, Ramazanın bereketiyle yepyeni bir hayata başlasak. Ya hayır söylesek yahut sussak, iki günümüz birbirine eşit olmasa, hep daha iyiye, daha güzele, mükemmele daha güzele doğru koşsak, kendimiz için istediğimizi başkaları için de isteyebilsek, beraber olmanın güzelliğini yaşayabilsek, hayat bizler için taşınması güç bir yük gibi değil, bir muhteşem şiir gibi olsa. Kollarımızı sevgiyle açsak, içine bütün kainatı alabilsek, varolmanın çılgın heyecanını duyabilsek, sade karıncaya değil, gördüğümüz her zerreye ürperek, heyecanla ibret alarak, dersler çıkararak bakabilsek,

“Duyuyor, biliyor, inanıyorum ki

Yaşamak sevgilerle güzel

El ele tutuşup ilan edelim

Aşk gelicek cümle eksikler biter”

diyebilsek. Hayatı eksisiyle, artısıyla, pozitifiyle, negatifiyle bir bütün olarak algılasak, ne kadar kabalığa, zulme, haksızlığa da maruz  kalsak yine de efendilik çizgisinden ayrılmadan bir hakîm, bir bilge gibi bakabilsek olaylara ve insanlara. Çünkü hayat herşeye rağmen güzel. Herşeye rağmen muhteşem. Eğer, Yunus Emre gibi “Bir çeşmeden akan su acı, tatlı olmaya” diye hayatı kabullenebiliyorsak  o zaman kabahatı kendimizde ararız. Yunus’un “Seni deli eden şey yine sendedir sende” mısraında olduğu gibi suçu başkalarında değil kendimizde arasak. Herhalde hayat o zaman inanılmaz güzelliklerini hepimize gösterecek. Yaşamak doyumsuz bir tat, bir lezzet, bir aşk olacak. O zaman Kuran-ı Kerim’deki “Ne yana bakarsan bak Allah’ın vechi oradadır” ayeti tahakkuk ve tecelli edecek. Yunus bir mısraında “Gören göz değil ruhtur “ diyor. Eğer kainatı kötü, çirkin ve kirli görüyorsak o güzelim insanlara türlü isnatlarda buklunup, onları hasım gibi, düşman gibi görüyorsak kabahat yine bizdedir. Bütün mesele ayetlerdeki ve hadislerdeki o inanılmaz güzelliği kendimizde yaşamaktır. “Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler” diyebilenler bütün kainatı bir aşkın tezahür ve tecellisi olarak algılayanlar tatlı, güzel yumuşak bir atmosfer yaratarak kendi gönül semalarının enginliklerinde bir aşkı, bir şiiri yaşayanlar ne güzel insanlardır. Allah bu aşkı cümlemize nasib etsin. Bize güzellikler alemindeki tecellileri göstermeyen, kendi nefsaniyetimizin önümüze çıkardığı çeşitli oyunlardır. Aman dikkat edelim, bu oyunlara gelmeyelim. Unutmayalım düşman çiçek göndermez. Allah cümlemizi sevenlerden ve sevilenlerden eylesin. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :