Sayın İlknur Hanım,

5.9.2009 tarihli maliniiz aldım.

Kıymetli yavrum, bizim görevimiz tek istisna olmadan yeryüzündeki bütün insanları sevgiyle, saygıyla, hoşgörüyle kucaklamak. Başkalarının bizi sevip sevmemesi, beğenip beğenmemesi hiç önemli değil. Önemli olan Allah rızası için bize yaklaşan herkese dostluk elini uzatmak. Gayet tabi tedbirli, ihtiyatlı olacaksın. Gayet tabi sımsıcak duygularla, ailelerininin onların ruhlarında açtığı yaraları sarmaya çalışacaksın. Tabi tedbiri, ihtiyatı elden bırakmadan. Ben böyle düşünüyorum yavrum. Katılırsın, katılmazsın bu senin bileceğin iş...

Ona söyle, annemiz, babamız bizim marketten aldığımız ihtiyaç maddeleri değil ki. Onları seçmek bizim elimizde değil ki. Bize düşen vazife, düştüğümüz yerden kalkmak, hayata sıfır kilometreden yeniden, tertemiz, pırıl pırıl başlamak. Yunus diyor ki: “Her dem taze doğarız, bizden kim usanası.” Hayat, her sabah yeniden başlar. Annemiz, babamız şöyle olur, böyle olur, bunlardan bize ne? İnsan olarak, sadece insan olarak onlara acıyıp merhamet duyabiliriz. Bu, katiyyen bizde bir hınca, bir öc almaya dönüşmemeli. Bilakis içimizde onlara karşı da, bütün öyle olan insanlara karşı da bir şefkat ve merhamet uyandırmalı. Tarihteki bütün büyük adamlar hep büyük acılar, büyük ıstıraplar çekmişlerdir. Önemli olan bu acıyı bala, sevince, mutluluğa dönüştürebilmektir. Bunu yapabildiğimiz zaman biz de büyük adam olmuş oluruz.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :