"Ben Ankara altındağ'da doğdum." diyerek başlamak istiyorum Ömer
Seyfettin'e hep özenmişimdir ve bu ben ve kişiliğim ikisi birbirine pek çok
anlam yüklemiştir. Birbirlerinden ayıramazsınız onları...

Ben Ankara'da doğdum, ama içtenlikle kendimi hiçbir yere ait
hissedemeyenlerden olduğumu belirteceğim. Yahya Kemal İstanbulludur. Woody
Allen New York'lu, Cevat Şakir Bodrum'lu, Sait Faik Burgaz Ada'lı. Atila
İlhan Karşıyakalı (İzmir), Colette Paris'lidir. Bense ne oralı, ne de
buralı. Kendimi dünyalı olarak, kentli olarak, daha popüler deyişle dünya
vatandaşı olarak görüyorum.

Yaşadığım kenti (kesinlikle kentliyim) sever, orada güzel dostluklar, büyük
aşklar (ne demekse?) yaşar, kendi tarzım ve zevk-lerimden ödün vermeden var
olma şansı bulursam, hemen oralı olabilirim. Bir yerli olmak'sa, üretmek
anlamına gelir. Hemen yazılar, toplantılar, dernekler, konferanslar,
ilişkiler, yepyeni işler bulur, kotarır ve çabucak adapte olurum. Hatta
"doğma büyüme" oralı olanlara kendi kentlerinin tarihi, coğrafi
özelliklerini tanıtır, onları toplumsal eylemlere daha fazla katılımcı
olmaya zorlayarak şaşırtırım. Bütün bunlar "hiçbir yerli" olmayışın tipik
belirtileri elbette.
Kişiliğimin bütün aykırı ve uzlaşmaz özelliklerine inat, ben hâlâ umut
etmeye direnenlerdenim.ve bu gün kendimi Çanakkaleli olmayı bir borç bildim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :