Sayın “Desem ki”,

11.9.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, seni anlıyorum. Aşağı yukarı benzer bir durumu ben de yaşadım. Hafta içindeydi. Dostlar beni özel yemekler yapan bir lokantaya götürdüler. Daha yerime oturmadan yüreğim burkuldu. Restoranı işleten hanımefendi iftara yirmi dakika kala sigara içiyordu. Müşterilerin önünde. İçimde bir şeyler kıpırdadı. Ağlamak istedim. Bir hatıram gözlerimin önünde canlandı. Beş yaşındaydım. Bir komşumuz vardı: Ermeni Sürpik Teyze. Günde iki paket sigara içerdi. Beni çok sevdiği için sigaralarını bana aldırırdı. Ben de “Peki teyzeciğim.” derdim, koşa koşa almaya giderdim. Yanlız bir şey dikkatimi çekti: Son günlerde sigara aldırmıyordu. Yolda gördüm. Selam verdim. “Teyzeciğim,” dedim, “sigarayı bıraktın mı? Artık aldırmıyorsun.” Sürpik Teyze, beni okşadı, “Yavrucuğum,” dedi, “bütün komşular bu cehennemi sıcakta oruç tutuyorlar. Ben onların mübarek yüzüne bakarak sigaramın dumanını nasıl üfleyebilirim? Ben o kadar şerefiz bir insan mıyım? Bunu benden nasıl beklersin?” Öyle duygulanmıştım ki Sürpik Teyzemin ellerinden öptüm. “Allah razı olsun teyzeciğim.” dedim. Şimdi kocasıyla beraber restoranı çalıştıran hanım fosur fosur sigara içiyordu. İftara yirmi dakika vardı. Bilmiyorum, pek gücüme gitti. İçimden hüngür hüngür ağlamak geçti. Yalnız olsam belki de bunu yapardım. O nedenle duyduğun ıstırabı ta içimde hissettim. Ne diyelim, başımız önümüze eğiliyor, sükut ediyoruz. Ama ben de karar verdim, bir daha o restorana hiç ama hiç gitmeyeceğim.

Bursevi Hazretleri özetle şunu diyor: İnsanoğlu kendini esaret altına alan, perişan eden nefisten kurtulmak istiyorsa eğer bunun maneviyat eğitiminde çeşitli basamakları var. O basamakları birer birer yaşayıp “hal” haline getirmeden menzil-i maksuda varılamıyor. Peki bu basamaklardan geçmeye mecbur muyuz? Evet. Eğer yetişmek istiyorsak, tekamül etmek istiyorsak, insan-ı kamil olmak istiyorsak mecburuz. Lafla peynir gemisi yürümüyor. Fakülteler bitirmekle, binlerce kitap okumakla yetiştiklerini sananlar iyi bilsinler ki gaflet, delalet içindeler. Kendi kendilerini aldatıyorlar...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :