Sayın İlknur Hanım,

12.9.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, iki taraf da evlenmek istiyor diye önünü, sonunu düşünmeden, acaba bunlar birbirleriyle anlaşabilir mi, ortak noktaları var mı, dünya görüşleri birbirine uyuyor mu, inanışları arasında paralellik var mı, hayata bakış açıları nedir, hayattan bekledikleri nedir... diye düşünmeden, bunların muhasebesini yapmadan sadece evlenmek istiyorlar diye onları tanıştırmak kusura bakma aptallıktan, cehaletten başka nedir? Doğrusu hayret ettim. Sadece evlenmek bir gaye mi? Toplum daha ilk geceden evlilikten tiksinen, nefret eden çiftlerle dolu. İstatistikler evlenenlerden daha çok boşananlar olduğunu bize gösteriyor. Yarabbi, nedir bu önyargılar; ille de evlilik, ille de evlilik. Evlilikte bir mucize mi, bir keramet mi var. Aman Yarabbi, insanlar şahsiyetlerini bulmadan bir beyefendi, bir hanımefendi olmadan evlenmekle hayata karşı en büyük cinayeti işlemiyorlar mı? Evlilik, insan olabilmiş, medeni insan olabilmiş, haddini bilen, edepli, saygılı, kültürlü, görgülü insanların harcıdır. “Aman şu it oğlanı evlendireyim de kurtulayım, şu yatağını bile toplamayan savruk, derbeder, pislik içinde yüzen, seksten başka bir şey düşünmeyen kızı evlendireyim de kurtulayım.” diyenler bence insanlığın yüz karasıdırlar. Onlardan tiksiniyor, iğreniyorum...

Daha söylenecek çok şey var. Ama söylediklerimden midem bulanmaya başladı. Onun için burada kesiyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :