Sayın İlknur Hanım,

28.9.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir türlü hayatın kanunlarını öğrenmek istemiyorsun. Daha önce de yazmıştım. Sartre diyor ki: “Başkaları cehennemdir.” Sana ne yavrum, birbiriyle didişen itlerden? O müdür denilen herif de şerefsizin, alçağın birisi. O çirkef kızı tutuyor. Belki de o rezil kepaze kız onun metresliğini yapıyor. Böyle orospu çocuklarının yapamayacağı adilik yoktur. Hiç oralı olma yavrum. Otur, köşende yoğurdunu ye.

Hikayeyi biliyorsun. Temel, Fadimeyle evlenir, çocukları olur. bir sene sonra Temel bunalır, yurtdışına gider, bir süre kaldıktan sonra gelir. Bakar, ortada bir masa, üç tane çocuk. “Fadime,” der, bunlar neyin nesi?” Fadime cevap verir: “Büyük çocuk” der, “bizim yavrumuz. Sen gittiğin zaman da vardı.” “Peki,” der Temel, “ikincisi?” “Sen giderken hamileymişim. O çocuk.” “Peki,” der Temel, “üçüncüsü?” Fadime kızar, “Aman be Temel” der, “işi fazla uzattın. Çocuk köşesinde oturmuş yoğurdunu yiyor. Üstelik sana baba dediği de yok...”

Sevgili yavrum, sen de otur köşende yoğurdunu ye. Kimseyle ilgilenme. Sabahleyin kimi görürsen “Günaydın” de. Akşam çıkarken kimi görürsen “İyi akşamlar” de. Kimseyle samimi olma. Görüşme. Mesela bir kafeye gittin, çayını içiyorsun. Saçma sapan bir müzik sesi geliyor, hiç oralı olmazsın. Sizin orda olanlar da sanma ki yanlız oraya mahsus. Aşağı yukarı pek çok işyeri böyle. Nene gerek senin. Bırak, it itle dalaşsın. (Onlar dalaşmadan yapamaz ki.) O çirkef kıza ne olur kafanı takma. O, bir “T.O.Ç.” Yani “Tam Orospu Çocuğu”. Sana ne yavrum. O zehirini akıtacak. Çünkü akrep cinsinden. Müdür denilen herifi de kafa kola almış. Bu böyle sürüp gidecek.

Benim görüşüm bu yavrum. Sen de Jean Paul Sarte gibi düşüneceksin. Başkaları cehennem diyeceksin. Kendi işine dalıp onu en iyi yapmaya çalışacaksın. Niçin üzülüyorsun? Sana ne?

Akrep, kaplumbağaya rica etmiş.  Demiş ki: “Köprü yıkıldı, karşı tarafa geçemiyorum. Orada arkadaşım hasta, ziyaret edeceğim, edemiyorum.” Kaplumbağa demiş ki “Bin sırtıma ben seni götüreyim.” Yolda kaplumbağa bir tıkırtı duymuş: “Hayrola, akrep kardeş,” demiş, “nedir bu tıkırtı?” Akrep, “Seni sokacağım, ama bu kalın bağdan iğnemi geçiremiyorum.” Kaplumbağa cevap vermiş: “İyi ama ben sana ne kötülük yaptım?” “Biliyorum,” demiş akrep, “bana kötülük değil iyilik yapıyorsun. Ama ben akrebim, zehirimi akıtmadan yapamam.” Onun üzerine kampumbağanın canı sıkılır, bir silkinir, akrep nehre düşer ve boğulur. Olay bu yavrum. Ben bunu Mesnevi’de okumuştum. O hayasız kız yaşadığı sürece zehirini akıtacak. Çünkü o da bir akrep...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :