Sayın Leyla Şahingiray,

30.9.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gerçekten zor durumdasın. Seni anlıyorum. Istırabını paylaşıyorum. Ama gene de yapılacak bazı işler var. Önce  kreşi değiştirseniz. İkinci olarak çocuğunuzla edeple, sevgiyle, saygıyla bir büyük insanla konuşur gibi konuşsanız, “Bak yavrum,” deseniz, “ben ekmek parası kazanmak için işe gidiyorum. Anneannen hasta. Doktora tedaviye gidiyor. Bizim yerimizde olsan sen ne yaparsın? Bizim yapacağımız başka bir şey varsa lütfen söyle. Senin de bu durumda bize yardımcı olman gerekmez mi? Ben işe gitmezsem sen aç kalacaksın. Lütfen yavrum anlayış göster. Beraber bu meseleyi halledelim.” Bütün bu çarelere rağmen hala kızınızın sorunları devam ediyorsa ben sizin yerinizde olsam işimi terkederim, çocuğumla meşgul olurum. Babanın kazancı az bile olsa sizin göstereceğiniz sevgi, ilgi, şefkat, yakınlık o çocuğun sorunlarını halleder. Bazı çocukların sevgiye ihtiyacı o kadar fazla ki bazı kreşlerde çocuklar itiliyor, kakılıyor, sevgi yüzü görmüyorlar. Gülten Akın bir şiirinde:

“Bir büyük oyun kardaş yaşamak dediğin

Beni ya sevmeli, ya öldürmeli”

diyor. Ben de Gülten Akın gibi düşünüyorum. Ben sevgisiz yaşayamam. Benim bu yaşta ekmekten, sudan daha fazla sevgiye ihtiyacım var. Çevremden sevgi görmezsem ben yaşayamam. Sizin çocuğunuzun yerinde ben olsaydım aynı reaksiyonları gösterirdim. Lütfen olaya çağdaşcılık gözüyle, Türkan Saylan’ların gözüyle bakmayın. Hayat demek sevgi demektir. Sevginin olmadığı yerde hayat yoktur.

Bu çocuğun gösterdiği davranışları ben hiç yadırgamıyorum. Onun yerinde ben olsam aynı davranışları gösterirdim. Lütfen işinizden ayrılın. Parasının Allah belasını versin. Bu çocuk çok hassas, çok ince ruhlu. Onun sevgiye ihtiyacı var, okşanmaya ihtiyacı var. O kreşteki Allah’sız bazı karılar bunu ne bilecekler?

Durum böyle yavrum. Belki bana kızacaksın. Belki küfredeceksin. Ama realite bu.

Aksi takdirde bu hassas çocuk yaşamaktansa ölümü tercih edebilir. Ona da yazık değil mi?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :