Değerli Hocam,

Tavsiyeniz üzere, Haluk Sena Arı Hanımefendi'nin Edep Mektebinden Hatıralar isimli kitabını okudum. Allah nasip ederse tekrar tekrar okumayı düşünüyorum. Okudukça bu kadar güzel bir ecdadın torunları olmaktan mutluluk duydum. Diğer taraftan, bugün toplumumuzun bütün bu güzelliklerden bihaber yaşıyor olmasından dolayı da yüreğim sızladı.

Değerli Hocam, bugün özümüzden ve birbirimizden bu kadar uzaklaşmamızın en önemli sebeplerinden birinin televizyon sonra da bilgisayar olduğunu düşünüyorum.

Yıllar önce lisede öğrenciyken, Çanakkale'ye gelen Avusturalya'lı bir aile ile röportaj yapmıştım. O kadar uzak mesafeyi Çanakkale Savaşı'nda can veren atalarını anmak için gelmişlerdi. Bizim zafer olarak kutladığımız günleri onlar Anzakları anma günü olarak kutluyorlardı. Değerli Hocam bu röportajda aklımda kalan ve beni o gün için çok şaşırtan husus şu idi. Bu aile evlerinde haber programları ve belgeseller haricinde televizyon izlemediklerini söylemişlerdi. O gün için bu bana çok şaşırtıcı gelmişti. Onlar televizyonu genelde kapalı tuttuklarını, televizyon izlemek yerine çocukları ile akşamları sohbet ettiklerini söylemişlerdi. Bugün anlıyorum ki onlar televizyonun insan ilişkilerine verdiği zararı anlamışlar ve bu durumu kontrol altına almışlardı. Allah inşallah benim milletime de bunu idrak etmeyi nasip etsin.

Sizi sevgiyle kucaklıyor, gül ellerinizden öpüyorum.

Saygılarımla

Gül Uçar