Efendim İyi Akşamlar dileklerimle, mübarek ellerinizden öperim.

Bundan iki gün önce, Sayın Münir Derman Hoca'mızın (Allah'ın Rahmeti üzerine olsun) piyasada bulamadığım kitapları ile ilgili sorularım için size ulaşmak üzere web sitenizdeki telefon numarasını çevirdim. Telefona sizin çıkacağınızı hiç ümit etmediğim için sesinizi duyunca, birden oldukça telaşlı bir şekilde lafa girdim ve kendimi tanıtmam ve derdimi anlatmam birbirine karıştı. Fakat sizinle konuştuğumu  yine size sorarak konfirme ettiğimde bu heyecan ve beraberinde gelen utanç, karşımdaki kişinin o ana dek hiçbir şey söylemeden, sakince, sadece beni dinlemesi ve sesindeki ve kendindeki tevazü birleşince iyice terlemişim. Yine alelacele konuşup telefonu kapattıktan sonra üslubunuz ve tevazunuz karşısında kendimi tutamadım ve gözyaşlarına boğuldum. Bir yandan da "Allah'ım bana böyle 'insan'lar gibi olmayı nasip et" diye dua ettim. Size olan saygı ve sevgimi anlatmam kelimelerle mümkün olacak gibi değil.

Efendim, sizin gibi insanların varlığı bizler için çok büyük nimettir. Özünde asalet, kültür ve aydınlık bir iskelet barındıran genç - yaşlı herkesin sizden ve yazdıklarınızdan feyz alacağından eminim. Size sormak istediğim o kadar çok şey var ki. 17 Ekim günü gerçekleştireceğiniz konuşmanıza inşallah katılmak istiyorum. Konuşmanızdan sonra bana birkaç dakikanızı ayırabilir misiniz acaba efendim? Hem belki böylece size olan saygı ve sevgimi gözlerimden görmeniz, hissetmeniz mümkün olabilir.

Cevabınızı bekliyor olacağım.

En derin Saygı ve Hürmetlerimle,

Raymond P. Shaw

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :