Sayın C.r.,

11.10.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, mesele şurada: Darılma, gücenme, sen henüz hayatı ve insanları tanımıyorsun. O anlattığın olay dünyanın her yerinde her zaman olan, görülen, yaşanan bir durum. Hayat böyle başlamış, böyle bitecek. Çünkü insanlar her şeyin tahsilini yapıyor ama nefis terbiyesi insanlara verilmiyor. Birçok insan bilmeyerek firavunluk taslıyor. Mısri Niyazi Hazretleri diyor ki:

“Ben sanırdım halk içinde hiç bana yar kalmamış

Ben, beni terk eyledim, gördüm ki ağyar kalmamış.”

Değerli yavrum, o hanımın gidilecek yerden yenilecek yemeklere kadar seçmesi sadece onun zavallılığını, çaresizliğini ve korkunç bir şekilde nefsaniyetini gösterir. Eğer sen bunlara bozuluyorsan hiç şüphen olmasın sen de nefsaniyetinle beraber yaşıyorsun. Hiç bir şekilde sana hayatı tanıtan, insanları öğreten, efendice yaşamanın ne menem bir şey olduğunu öğreten kimse olmamış. Sen, ona içinden bozulmasan, onun hareketleri seni rahatsız etmese, onu olduğu gibi kabul etsen bir süre sonra o senin kişiliğin karşısında teslim olur, erir gider. Ama sen kafandan çıkan elektrikle kin dolu, nefret dolu bakışlarınla onun egosunu büsbütün besliyorsun. Lütfen Mısri Niyazi Hazretleri’nin mısralarını günde en az kırk kere oku. Hayatın bütün sırrı o iki mısrada. Göreceksin, o zaman sen de Sabri Tandoğan gibi gördüğü bütün sevgisizliklere, bütün yanlış anlaşılmalara rağmen “Allah’ım, Allah’ım, acaba yeryüzünde benden mutlu bir insan var mı?” diyeceksin ve hayatın güzelliklerini yudum yudum içeceksin.

İşte böyle yavrum. O kadına karşı negatif duygular besleme. O zavallı bir insan. Böyle hareketler yapmakla egosunu tamin etmeye çalışıyor. Ama tıpkı susadıkça tuz yalayan insanlar gibi mutsuzluğu büsbütün artıyor. O bir zavallı. Ona acı, ona merhamet et, ona dualar et.

Sevgili yavrum, diyeceklerim bu kadar. Yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :