Merhabalar Sevgili Hocam ve Gönül Dostları

Yazdığım yazıyı henüz yeni okumaya fırsat bulabaildim ve inanın utandım. Lütfen benide bağışlayın nolur, bir anlık gaflete verin, saçmalık deyin cürretimi bağışlayın. Malesef bazen bende nefsime yenk düşebiliyorum, ama şefkat tokadıyla hemen kendime geliyorum çok şükür.

Sizlere şu son bir haftada yaşadığım yine bir ömürlük aldığım hayat notlarımdan çok kısa geçeceğim haddim olmıyarak. İnsan hayatında herşey bir anlık, herşey hem çok uzun hem çok kısa. Bir haftada babam hastalandı ameliyat oldu iyileşti, amcam komaya girdi kurtulamadı defnedildi ve daha kısa kısa bir sürü şey. Bense bunlarla beraber bir ömür daha yaşlandım, akıllandım, ibretlendim. Hastahanede gördüklerim yaşadıklarımı anlatmaya kalksam günler sayfalar sürer. Buradaki dertlenen dostlara sadece diyeceğim en öz ise hastahanelere özellikle acile gidin bir iki saat geçirin,sadece izleyin aslında derdinizin bir hiç olduğunu anlıayacaksınız. Her türlü benim gibi ibretlenecek olayların aslında göründüğü gibi olmadığını anlıyacaksınız.

Bu arada Sevgili Hocam, babam hasta iken sıkıntılı olduğumuz anlarda yada olmadığımız anlarda hep Allah'ı ve Peygamberimizi andığımda ve sonra sizinde adınızı andığımda sıkıntıların sıkıntı olmaktan çıktığını, sanki hafif bir meltem eser gibi, yüreğime huzur estiğini söylemeden geçemeyeceğim. Ki Sizi takip ettiğim ve tanıdığım günden beri hayatımda herşeyin daha düzgün ve çok daha güzel geçtiğini söylemeden geçemeyeceğim. İş yaparken bile özellikle bulaşık yıkarken Yüce Allah'ı anmayı sizden öğrendim. Sevmeyi, ayırt etmeksizin yürekten sevmeyi sizden öğrendim. Dünya sizin gözünüzle bir başka güzel,gökyüzündeki bulutlar bile manalı, sanki birşeyler anlatıyor bizlere o bambaşka şekilleriyle. Hayat hüzünleriyle, acılarıyla herşeyiyle çok güzel, her ne olursa olsun.

Sizi çok seviyor ellernizden öpüyorum efendim, iyi ki varsınız, bizimlesiniz, her zaman da var olun. Sizden öğrendiğim en güzel dua ile veda ediyorum. Allah idrakımızı arttırsın. Amin.