Sayın Özden Hanım,

27.10.2009 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, kartal misali ile çok güzel bir örnek vermişsiniz. Ben de ona mukabil Yunus örneğini getirmek istiyorum. Yunus, “Her dem taze doğarız, bizden kim usanası.” diyor. Kur’an-ı Kerim’de “Allah her an yeni bir şe’n (oluşum) üzeredir.” Buyruluyor. Bizler her gün, her an yenilenmek durumundayız. Bir gün evvel biri bizi kırmış, incitmiş, bize ihanet etmiş, aleyhimizde olmadık sözler söylemiş, birtakım zavallı insanları düşünceden, idrakten mahrum insanları bize edebiyyen düşman etmiş. Peki bunlardan bize ne? Geçen gün biri geldi, Sabri Bey, dedi, filan hanım sizi hiç sevmediğini, sizin kötü bir insan olduğunuzu söyledi.” Güldüm, “Salak kadın,”dedim, “onda zerre kadar akıl olsaydı beni severdi. Onda akıl yoksa ben ne yapayım. Yolu açık olsun. Cehennemin dibine kadar yolu var.”

İşte böyle efendim. Kimse bizi sevmeye mecbur değil, isteyen beğenir, isteyen beğenmez. Bunlardan bize ne? Bizi sevenler bize yeter. Oturup bunlarla kafa yormak bizim de salak olduğumuzu göstermez mi? Hayat her an yeniden var oluyor. Biz her an yepyeni güzelliklerle, inceliklerle, yüceliklerle kucaklaşacağımız yerde birtakım geri zekalıların, salak Abdilerin sözleriyle vakit geçirirsek o zaman bize ne derler?

Yaşamak güzel, çok güzel, inanılmayacak kadar güzel (Ne yana bakarsak bakalım, Allah’ın vechi orada.) O halde ne bekliyoruz?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :