Çok kıymetli büyüğüm,

Uzun bir aradan sonra yazabilmek ne güzel.29 Ekim Cumhuriyet Bayramı münasebetiyle haftasonu,sınıf arkadaşlarımızla Eskişehir’e gittik. Yıllar sonra Eskişehir’i olumlu yönde çok gelişmiş bulduk. Otobüsle yolda giderken,Sivrihisar civarında dağları görünce Yunus Emre Hazretleri’ni düşündüm.Siz,hep buyurursunuz ya efendim,’Hak dostları hep denizden uzak,dağlar ve ovalar arasında yalnız yaşayan ve Yaradan’a tefekkür eden yüce zatlar arasından çıkar’diye.Sonra, Eskişehir Münir Derman Hazretleri…O kadar doktorun arasında, o büyük zatı anlatamam,adını anamamam ne acı diye düşünüyorum.Acaba hangi camide vaaz verdi?Siz değerli eşiniz Rana hanımefendi ile her hafta sonu nasıl bir aşkla Eskişehir’e Münir Derman hazretlerine gittiniz? Efendim,Eskişehir’de görevli arkadaşlarımızın düzenlediği turla, eskiden yaş sebze-meyve hali olarak kullanılan mekanı,taş,ferforje ve ahşap kullanılarak restore edilerek kullanılan ‘Haller Gençlik Merkezi’ne gidildi. Daha sonra eskiden kokudan durulmayan Porsuk Çayında botla bir gezinti yapıldı.Porsuk çayının kenarları çiçeklerle dolu.Ben Paris’e gitmedim ama arkadaşlar Seine nehri gibi diyorlar.Daha sonra ‘Cam sanatları’ müzesini gezdik. Müzede Türk ve yabancı sanatçıların galerilerde sergilenen cam sanatı ürünlerini gördük.Cam sanatı ürünleri içinde en çok iki başlı ve vücudu tek bir balık eserini beğeniyoruz.Sevgiyi,aşkı anlattığını düşünüyoruz. Renkleri harika.. Eskişehir’e gidilir de çiğ börek yenilmez mi?Yanında ayranla…Çi tatarca güzel demekmiş,ğ kullanılmıyor… Beni ve arkadaşlarımı en çok etkileyen ise,Eskişehir’in ilk yerleşim bölgesi olan odun Pazarı semtinde.Aslına uygun olarak yeniden yapılan ‘ Yeni Odun Pazarı’ evleri civarında bir fırın mis gibi ekmek kokuyor.Herkes fırına koşuyor.Fırının önündeki kaldırımda dekoratif demirden bir askılık,üzerindeki levhada ‘Bu askıdaki ekmekler,ihtiyaç sahiplerine ücretsizdir.’ Birkaç arkadaş ekmek alıp poşetle asıyor ve biraz uzaklaşmışken,ihtiyacı olduğunu anladığımız bir bey gelip sessizce alıyor.Boğazım düğümleniyor.Ne güzel bir düşünce…Düşünüyorum da sanki o nurlu zatların ruhu geçmiş,o güzel fırıncıya… Efendim biraz gezi yazısı gibi oldu ama,kusurum varsa bağışlayın.Ama Eskişehir bana bu güzel duyguları yaşattı.Sizlerle paylaşmak istedim.

Ellerinizden hürmetle öpüyorum.

Ayla Belen